|
Δυο, δυο μονοπάτια κι όλα είναι άδεια, μες στο μυαλό.
Όλα μας τα χάδια,γίναν σημάδια,
Μα ως εδώ.
Αυτή τη φορά, μη τολμήσεις τη πόρτα ξανά να χτυπήσεις,
τελειώσαν για μας, όλα αυτά που μας ένωναν πήραν φωτιά.
Αυτή τη φορά, στη καρδιά μου θα βάλω φτερά,
Δεν υπάρχει ουρανός πια για μας,
μη γυρίσεις ξανά, μη γυρίσεις ξανά.
Δυο, δυο άδειους δρόμους,δίχως κανόνες
είναι η καρδιά.
Ότι και αν συμβαίνει, είσαι πια ξένη
Κι εγώ εδώ.
Αυτή τη φορά, μη τολμήσεις τη πόρτα ξανά να χτυπήσεις,
τελειώσαν για μας, όλα αυτά που μας ένωναν πήραν φωτιά.
Αυτή τη φορά, στη καρδιά μου θα βάλω φτερά,
Δεν υπάρχει ουρανός πια για μας,
μη γυρίσεις ξανά, μη γυρίσεις ξανά.
|
Dio, dio monopátia ki óla ine ádia, mes sto mialó.
Όla mas ta chádia,ginan simádia,
Ma os edó.
Aftí ti forá, mi tolmísis ti pórta ksaná na chtipísis,
teliósan gia mas, óla aftá pu mas énonan píran fotiá.
Aftí ti forá, sti kardiá mu tha válo fterá,
Den ipárchi uranós pia gia mas,
mi girísis ksaná, mi girísis ksaná.
Dio, dio ádius drómus,díchos kanónes
ine i kardiá.
Όti ke an simveni, ise pia kséni
Ki egó edó.
Aftí ti forá, mi tolmísis ti pórta ksaná na chtipísis,
teliósan gia mas, óla aftá pu mas énonan píran fotiá.
Aftí ti forá, sti kardiá mu tha válo fterá,
Den ipárchi uranós pia gia mas,
mi girísis ksaná, mi girísis ksaná.
|
