Σε κοιτάζω σαν να σου φωνάζω
και στα ψεύτικα γελώ, μικρό μου
κι όλο ψάχνω στα κρυφά τα βράδια
την εικόνα σου να δω, μωρό μου.
Έλα δώσε μου το χέρι,
έλα δώσε μου νερό,
να φωτίσουμε τ’ αστέρι,
να χαθούμε εσύ κι εγώ…
Σε έναν κόσμο που είναι όλος λάθη,
γεννηθήκαμε κι οι δυο, μικρό μου
κι έχει γίνει μια σταλιά αγάπη,
ένας κόμπος στο λαιμό, μωρό μου.
Έλα δώσε μου το χέρι,
έλα δώσε μου νερό,
να φωτίσουμε τ’ αστέρι,
να χαθούμε εσύ κι εγώ…
|
Se kitázo san na su fonázo
ke sta pseftika geló, mikró mu
ki ólo psáchno sta krifá ta vrádia
tin ikóna su na do, moró mu.
Έla dóse mu to chéri,
éla dóse mu neró,
na fotísume t’ astéri,
na chathume esí ki egó…
Se énan kósmo pu ine ólos láthi,
gennithíkame ki i dio, mikró mu
ki échi gini mia staliá agápi,
énas kóbos sto lemó, moró mu.
Έla dóse mu to chéri,
éla dóse mu neró,
na fotísume t’ astéri,
na chathume esí ki egó…
|