Αχ, κακούργα πόσο με πληγώνεις,
με τα σκέρτσα σου πώς με σκλαβώνεις,
μ’ έκανες και σαν τρελός γυρίζω,
την καρδιά μου πια δεν την ορίζω.
– Γεια σου Μάρκο από τη Σύρο
– Γεια σου Ρούκουνα απ’ τη Σάμο
Αχ, κακούργα πάψε αυτή τη ζήλια,
φίλα με με τα γλυκά σου χείλια.
Αχ, να ξέρεις πως με μαραζώνεις,
ζηλιάρα γιατί θες να με πληγώνεις.
Σαν σε πρωτογνώρισα κυρά μου,
μου ‘καψες βαθιά τα σωθικά μου,
ζηλιάρα π’ όλο θες να με θυμώνεις,
γιατί με το παραμικρό κακιώνεις.
Αχ, να ξέρεις πως με μαραζώνεις,
ζηλιάρα γιατί θες να με πληγώνεις.
|
Ach, kakurga póso me pligónis,
me ta skértsa su pós me sklavónis,
m’ ékanes ke san trelós girízo,
tin kardiá mu pia den tin orízo.
– Gia su Márko apó ti Síro
– Gia su Rukuna ap’ ti Sámo
Ach, kakurga pápse aftí ti zília,
fíla me me ta gliká su chilia.
Ach, na kséris pos me marazónis,
ziliára giatí thes na me pligónis.
San se protognórisa kirá mu,
mu ‘kapses vathiá ta sothiká mu,
ziliára p’ ólo thes na me thimónis,
giatí me to paramikró kakiónis.
Ach, na kséris pos me marazónis,
ziliára giatí thes na me pligónis.
|