|
Στον κόσμο που γεννήθηκα τα βρήκα όλα γραμμένα
πάνω σε βλέφαρα κλειστά σε χείλη σφραγισμένα
γυναίκα τρυγεί την ζωή με βυσσινιά πορφύρα
δεν έχει ο μόνος πέρασμα ήλιο δεν έχ’ η μοίρα
Πόσες φωτιές στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι
ήταν για τα διόδια κι όχι για την Ελένη
στης λησμονιάς το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα
άμα δε λιώσουμε μαζί πως θες να γίνουμ’ ένα;
Στον κόσμο που γεννήθηκα δε χάραξα πορεία
τσιγάρο μ’ ανεμόχαρτο στρίβω στα πρακτορεία
να δω τον ήλιο ανάστροφα και τ’ άστρα ζαλισμένα
να σταματήσω τη στιγμή με τα φτερά ανοιγμένα
Πόσες φωτιές στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι
ήταν για τα διόδια κι όχι για την Ελένη
στης λησμονιάς το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα
άμα δε λιώσουμε μαζί πως θες να γίνουμ’ ένα;
πως θες να γίνουμ’ ένα;
|
Ston kósmo pu genníthika ta vríka óla gramména
páno se vléfara klistá se chili sfragisména
gineka trigi tin zoí me vissiniá porfíra
den échi o mónos pérasma ílio den éch’ i mira
Póses fotiés sta pélaga pósi kseniteméni
ítan gia ta diódia ki óchi gia tin Eléni
stis lismoniás to magazí mátia keriá svisména
áma de liósume mazí pos thes na ginum’ éna;
Ston kósmo pu genníthika de cháraksa poria
tsigáro m’ anemócharto strívo sta praktoria
na do ton ílio anástrofa ke t’ ástra zalisména
na stamatíso ti stigmí me ta fterá anigména
Póses fotiés sta pélaga pósi kseniteméni
ítan gia ta diódia ki óchi gia tin Eléni
stis lismoniás to magazí mátia keriá svisména
áma de liósume mazí pos thes na ginum’ éna;
pos thes na ginum’ éna;
|
