|
Στην κυρά μάνα μας μη δίνετε βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά
κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί
τα νιάτα χάνονται στα βρόμικα σοκάκια
για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με κυβερνάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με τυραννάς
Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς
χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς
ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μια ιστορία
πως ήταν τότες η μανούλα μας παλιά
έπεφτε ξύλο σαν γινόταν φασαρία
ή σας νανούριζε με χάδια και φιλιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου σπαράζεις την καρδιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου πληγώνεις τη χαρά
Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι
τη κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ
η μητέρα είπε ήταν ένα κοριτσάκι
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ
τ’άνθη στόλιζαν το αγέρωχο κεφάλι
μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη
κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου ’χεις φάει τη ψυχή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί
Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα
ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές
το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ’τα κουρέλια φαινότανε οι πληγές
κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει
τη βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά
το όνειρο που φεύγει τη τρομάζει
να αναζητάει μια χαμένη ελευτεριά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
στο καμίνι της φωτιάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
πες μας πάλι τι ζητάς
|
Stin kirá mána mas mi dínete voíthia
ute magkura sto proskéfalo simá
giatí tha dérni káthe méra ta pediá tis
ki ótan miláo tha me léi alitará
ki an dérni káthe pu gustári ta pediá tis
tha katantísune ebóri duliki
ta niáta chánonte sta vrómika sokákia
gia na metrísun me to bói tus ti gi
Léngko, Léngko, Léngko
pápse na me kivernás
Léngko, Léngko, Léngko
pápse na me tirannás
Ki an thélo tóra na akugete i foní mu
me piáni trómos apó ískius makrinus
chrisáfi miázi i sintrofiá su sti zoí mu
ki i omorfiá su mu giatrevi tus kaimus
re bárba kátse na mas pis mia istoría
pos ítan tótes i manula mas paliá
épefte ksílo san ginótan fasaría
í sas nanurize me chádia ke filiá
Léngko, Léngko, Léngko
mu sparázis tin kardiá
Léngko, Léngko, Léngko
mu pligónis ti chará
Ki o bárbas tóte sovareftike ligáki
ti kutra ksíni ke parángile kafé
i mitéra ipe ítan éna koritsáki
pu orfanó mázeve ánthi se baksé
t’ánthi stólizan to agérocho kefáli
ma ótan kimótan páli péftane sti gi
ki apó ta luluda pu o cháros iche váli
eména krátise na vlépo ti zoí
Léngko, Léngko, Léngko, Léngko
mu ’chis fái ti psichí
Léngko, Léngko, Léngko
fíli tha vrethume óli mazí
Aftí pediá mu ítan tótes i manula
o kípos ístera egémise listés
to koritsáki mas to ntísane griula
ki ap’ta kurélia fenótane i pligés
ki an mas chtipái me manía ke fonázi
ti vázun álli me simféronta pollá
to óniro pu fevgi ti tromázi
na anazitái mia chaméni elefteriá
Léngko, Léngko, Léngko mána
sto kamíni tis fotiás
Léngko, Léngko, Léngko mána
pes mas páli ti zitás
|
