|
Γιασεμί μου φαντασμένο δε βαστώ.
Σ’ ένα τοίχο νοικιασμένο να κλειστώ.
Και να σκέφτομαι τα βράδια
όσα του γιαλού τα κύματα.
Με κουτιά της μπύρας άδεια.
Να κατρακυλώ.
Να `ταν η χαρά οικόπεδο
κι άλλη μια φορά σαν παλιόπαιδο
κι άλλη μια φορά βρε μάγισσα.
Να γυρνούσα εκεί.
Να `χα κι ένα μπλε ποδήλατο
να `πιανα το φως κι άντε φύλα το.
Να `πιανα το φως και να `βγαινα
στην Αμερική.
Τον κατήφορο θα πάρω
και θα βγω.
Μεροκάματο στο χάρο
δε χρωστώ.
Με τον έρωτα παζάρια
μέσα στου γιαλού τα κύματα
την καρδιά την κάνω ζάρια
κι όλα τα πουλώ.
Να `ταν η χαρά οικόπεδο
κι άλλη μια φορά σαν παλιόπαιδο.
Κι άλλη μια φορά βρε μάγισσα
να γυρνούσα εκεί.
Να γυρνούσα εκεί που σ’ άφησα
κι άλλα στη ζωή τηλεγράφησα.
Κι άλλα στη ζωή περίμενα
κι όχι φυλακή.
|
Giasemí mu fantasméno de vastó.
S’ éna ticho nikiasméno na klistó.
Ke na skéftome ta vrádia
ósa tu gialu ta kímata.
Me kutiá tis bíras ádia.
Na katrakiló.
Na `tan i chará ikópedo
ki álli mia forá san paliópedo
ki álli mia forá vre mágissa.
Na girnusa eki.
Na `cha ki éna ble podílato
na `piana to fos ki ánte fíla to.
Na `piana to fos ke na `vgena
stin Amerikí.
Ton katíforo tha páro
ke tha vgo.
Merokámato sto cháro
de chrostó.
Me ton érota pazária
mésa stu gialu ta kímata
tin kardiá tin káno zária
ki óla ta puló.
Na `tan i chará ikópedo
ki álli mia forá san paliópedo.
Ki álli mia forá vre mágissa
na girnusa eki.
Na girnusa eki pu s’ áfisa
ki álla sti zoí tilegráfisa.
Ki álla sti zoí perímena
ki óchi filakí.
|
