Τι καλά το λέει τ’ αηδόνι | Ti kalá to léi t’ aidóni

Που ’σουν εψές λεβέντη μου
Κι αντιπροψές καλά μου
Τι καλά το λέει τ’ αηδόνι

Εψές ήμουν στους ουρανούς
Κι αντιπροψές στους Άγιους

Τον Άγγελό μου φίλευα
Και τον Χριστό κερνούσα

Και την κυρά την Παναγιά
Την επαρακαλούσα

Για να μου δώσει τα κλειδιά
Κλειδιά του Παραδείσου

Ν’ ανοίξω τον Παράδεισο
Να μπω να σεργιανίσω

Να δω που κάθονται οι φτωχοί
Που κάθονται οι αρχοντάδες

Στον ίσκιο κάθονται οι φτωχοί
Στον ήλιο οι αρχοντάδες

Και τους φτωχούς παρακαλούν
Και τους παρακαλούνε

Δώστε φτωχοί τον ίσκιο σας
Και πάρτε τα φλουριά μας

Pu ’sun epsés levénti mu
Ki antipropsés kalá mu
Ti kalá to léi t’ aidóni

Epsés ímun stus uranus
Ki antipropsés stus Άgius

Ton Άngeló mu fíleva
Ke ton Christó kernusa

Ke tin kirá tin Panagiá
Tin eparakalusa

Gia na mu dósi ta klidiá
Klidiá tu Paradisu

N’ anikso ton Parádiso
Na bo na sergianíso

Na do pu káthonte i ftochi
Pu káthonte i archontádes

Ston ískio káthonte i ftochi
Ston ílio i archontádes

Ke tus ftochus parakalun
Ke tus parakalune

Dóste ftochi ton ískio sas
Ke párte ta fluriá mas