Τα ζηλιάρικά σου μάτια | Ta ziliáriká su mátia

Τα ζηλιάρικά σου μάτια μ’ έχουνε τρελάνει
δε λογάριασα παλάτια σκλάβο μ’ έχουν κάνει
Μαραζώνω σαν το κεράκι λιώνω
με παιδεύεις γιατί δε μ’ αγαπάς

Σε αγάπησα στ’ αλήθεια και για σένα κλαίγω
έχω φλόγα μες στα στήθια άκου που στο λέω
σ’ αγναντεύω, σε λατρεύω
μην κακιώνεις γιατί θα τρελαθώ

Είναι κρίμα να μ’ αφήνεις μόνος μου να λιώνω
μαύρη συντροφιά μου δίνεις μοναχά τον πόνο
η ματιά σου η άσπλαχνη καρδιά σου
μου `χει πάρει το δόλιο μου μυαλό

Ta ziliáriká su mátia m’ échune treláni
de logáriasa palátia sklávo m’ échun káni
Marazóno san to keráki lióno
me pedevis giatí de m’ agapás

Se agápisa st’ alíthia ke gia séna klego
écho flóga mes sta stíthia áku pu sto léo
s’ agnantevo, se latrevo
min kakiónis giatí tha trelathó

Ine kríma na m’ afínis mónos mu na lióno
mavri sintrofiá mu dínis monachá ton póno
i matiá su i ásplachni kardiá su
mu `chi pári to dólio mu mialó