|
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ
Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί
Και μετά δεν μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές
Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί
Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς
|
Stis vradinés periplanísis mas
mes stis pólis ton achó
tis thabés fonés ton ágnoston
skorpái o aéras eki ki edó
Mu kratás to chéri se krató
me kitás gia mia stigmí
to megálo mas to óniro
su eksigó me éna filí
Ke metá den miláme polí
giatí to óniro zi sti siopí
Me to vlémma stus perastikus
na ‘cha chílies siopés na akus
Stis vradinés periplanísis mas
stis kardiás tis diadromés
pós gemízi i níchta chrómata
pós fotízonte i skiés
Ke den vrísko lógia na su po
giatí óla échun foní
to megálo mas to óniro
su eksigó me éna filí
Ke metá de miláme polí
giatí to óniro zi sti siopí
Me to vlémma stus perastikus
na ‘cha chílies siopés na akus
na ‘cha chílies siopés na akus
na ‘cha chílies siopés na akus
|
