Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
περιστεράκι στον ουρανό…
τον ουρανό μες στα δυο σου μάτια κοιτάζω,
βλέπω την πούλια και τον Αυγερινό.
Η μάνα σου είναι τρελή
και σε κλειδώνει μοναχή,
σαν θέλω να μπω στην κάμαρή σου
μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί,
και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα,
μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.
Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
βαρκούλα στο Σαρωνικό…
Σαρωνικέ μου, τα κυματάκια σου δώσ’ μου,
δώσ’ μου τ’ αγέρι, δώσ’ μου το πέλαγο.
Η μάνα σου είναι τρελή
και σε κλειδώνει μοναχή,
σαν θέλω να μπω στην κάμαρή σου
μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί,
και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα,
μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.
Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
δεντράκι στο Βοτανικό…
Πάρε το τραμ μόλις δεις πως πέφτει η νύχτα,
πέφτουν οι ώρες, πέφτω, λιποθυμώ.
Η μάνα μου είναι τρελή
και με κλειδώνει μοναχή,
σαν θέλω να μπεις στην κάμαρή μου
σου ρίχνω μεταξωτό σχοινί,
και κλειδωμένους μας βλέπει η νύχτα
μας βλέπουν τ’ άστρα κι η χαραυγή.
|
I Margaríta i Margaró,
peristeráki ston uranó…
ton uranó mes sta dio su mátia kitázo,
vlépo tin pulia ke ton Avgerinó.
I mána su ine trelí
ke se klidóni monachí,
san thélo na bo stin kámarí su
mu ríchnis metaksotó skiní,
ke klidoménus mas vlépi i níchta,
mas vlépun t’ ástra ki i charavgí.
I Margaríta i Margaró,
varkula sto Saronikó…
Saroniké mu, ta kimatákia su dós’ mu,
dós’ mu t’ agéri, dós’ mu to pélago.
I mána su ine trelí
ke se klidóni monachí,
san thélo na bo stin kámarí su
mu ríchnis metaksotó skiní,
ke klidoménus mas vlépi i níchta,
mas vlépun t’ ástra ki i charavgí.
I Margaríta i Margaró,
dentráki sto Ootanikó…
Páre to tram mólis dis pos péfti i níchta,
péftun i óres, péfto, lipothimó.
I mána mu ine trelí
ke me klidóni monachí,
san thélo na bis stin kámarí mu
su ríchno metaksotó schiní,
ke klidoménus mas vlépi i níchta
mas vlépun t’ ástra ki i charavgí.
|