ΓΛΩΣΣΟΛΑΛΙΆ | Glossolaliá

Η γλώσσα που μου δώσατε μελώδισε στο στόμα,
ροδόσταμο που άνθισε στο πατρικό μου χώμα,
θαλασσινή η αύρα της, βουνίσια η πνοή της,
τον κόσμο όλο γύρισε, αλάργεψ’ η φωνή της.

Η ανατολή τη λάτρεψε, η δύση την καρπώθη,
πόθο γλυκό ζωντάνεψε σ’ αυτόν που τη ζυγώθη,
αθανασία γνώρισε στα έργα των ανθρώπων,
φεγγάριασε τη σκοτεινιά ξένων λαών και τόπων.

Γλώσσα μου μυριολάλητη πως να σε ασημώσω
που `σαι διαμάντι αδάμαστο, πέτρα για να στεριώσω,
έχω τον τρόπο μου εγώ την πέτρα να σηκώσω,
και αργυρούς θνητούς να βρω, τη γλώσσα ν’ αρματώσω.

Αίσωπος, Όμηρος, Θαλλής, Ηρόδοτος κι Αισχίνης,
Σόλων, Σωκράτης, Σοφοκλής, Καβάφης κι Ευριπίδης,
Πίνδαρος, Πλάτων, Πλήθωνας, Κάλβος και Καζαντζάκης,
Ερατοσθένης, Ηράκλειτος, Σεφέρης, Καρυωτάκης,
Γκάτσος, Ελύτης, Αξελός, Παπαδιαμάντης, Ζέη
Αναγνωστάκης, Κούμας, Κουν, Μάτεσης, Ωριγένης,
Σικελιανός και Παλαμάς, Γαζής κι Αριστοτέλης,
Παπαντωνίου, Γιανναράς, Βρεττάκος, Καμπανέλλης,
Μαβίλλης, Σεβαστίκογλου, Ξενόπουλος, Διογένης,
και Μυριβίλης, Πιττακός, Δροσίνης, Δημοσθένης,
Επίκουρος, Ησίοδος, Γρυπάρης Καββαδίας,
Αναξαγόρας, Αρίσταρχος, Βενέζης και Βοργίας.

Η γλώσσα που μας δώσατε σμίλεψε το σκαρί μας,
το νου με γνώση μπόλιασε, πότισε την ψυχή μας,
μάγεψε πλανήτες πολλούς, ξελόγιασε την πέννα,
γένος και γης μπερδεύτηκαν, με μιας γενήκαν ένα.

Χαλάλι ήταν οι φθόγγοι της, θέριεψαν μύριες λέξεις,
οι λέξεις έβγαλαν φτερά και γέννησαν τις σκέψεις,
το γόνυ εκράτησαν ορθό στης λευτεριάς το τάμα,
γλωσσολαλιά Ελληνική, της οικουμένης θάμα.

Γλώσσα μου μυριολάλητη μην θαρρείς σε προδώσω,
μην τάχα σε απαρνηθώ, σ’ άλλα καλά να ενδώσω,
λαλιά μου, εσύ, πεντάμορφη, πάντα θα σε χρυσώνω,
που `σαι διαμάντι αδάμαστο, πέτρα για να στεριώνω,
έχω τον τρόπο μου εγώ την πέτρα να σηκώνω
και τους χρυσούς θνητούς να πω, την γλώσσα ν’ αρματώνω.

Ρίτσος, Τερζάκης, Κοραής, Κορνάρος, Πρωταγόρας,
Ψυχάρης, Τσίρκας, Συκουτρής, Χρυσολωράς, και Ρώτας,
Αριστοφάνης, Βάρναλης, Βιζυηνός, Χορτάτσης
και Μακρυγιάννης, Σολωμός, Ρήγας και Σαμαράκης,
Αυγέρης, Ουράνης Μαρκοράς, και Ισοκράτης, Θέσπις,
Ψαθάς και Χριστιανόπουλος, Μουσούρος, Προβελέγγης,
και Θουκυδίδης, Μένανδρος, Δελμούζος, Καρκαβίτσας,
Χείλων, Ροΐδης, Λάσκαρης, Χάκκας, Χατζής, Σκαρίμπας,
Εμπεδοκλής και Πλούταρχος, Κύρος, Πανοπολίτης,
Κόραξ, Βοργίας, Βουτυράς, Σουρής, Βαλαωρίτης,
Ιορδανίδου, Αρβελέρ, Σαπφώ και Αλεξίου,
η Πολυδούρη, η Μιλλιέξ, Δέλτα και Σωτηρίου,
και Ιπποκράτης, Ξενοφών, Πολίτης, Εφταλιώτης,
Αισχύλος, Αινησίδημος, Λυσίας, Μπαμπινιώτης.

Die Sprache, die ihr mir gegeben habt, ließ Musik im Mund erklingen.
Rosenwasser, das in meiner Heimaterde blühte,
vom Meer wehte ihre Brise, vom Gebirge ihr Wind,
ihre Stimme reiste um die ganze Welt, ging fort.

Der Osten diente ihr, der Westen profitierte von ihr,
süße Sehnsucht lebte auf in dem, der ihr nähergebracht wurde,
Unsterblichkeit lernte sie kennen in den Werken der Menschen,
sie erleuchtete die Dunkelheit fremder Völker und Orte.

Meine unendlich oft gesprochene Sprache, wie soll ich dich versilbern?
Du bist ein unzerstörbarer Diamant, ein Fels, um festen Halt zu finden,
ich habe meine Art und Weise, den Felsen aufzurichten,
und silberne Sterbliche zu finden, die Zunge zu bewaffnen.

Äsop, Homer, Thales, Herodot und Äschines,
Solon, Sokrates, Sophokles, Kavafis und Euripides
Pindar, Platon, Plethon, Kalvos und Kazantzakis,
Eratosthenes, Heraklit, Seferis, Karyotakis
Gatsos, Elytis, Axelos, Papadiamandis, Zei.
Anagnostakis, Kumas, Kun, Matesis, Origenes.
Sikelianios und Palamas, Gazis und Aristoteles,
Papandoniu, Yannaras, Vrettakos, Kambanellis,
Mavillis, Sevastikoglu, Xenopulos, Diogenes,
und Myrivilis, Pittakos, Drosinis, Demosthenes,
Epikur, Hesiod, Gryparis, Kavvadias,
Anaxagoras, Aristarch, Venezis und Vorgias

Die Sprache, die ihr uns gegeben habt, meißelte unsere Figur,
unseren Geist impfte sie mit Erkenntnis, sie gab unserer Seele zu trinken,
bezauberte viele Planeten, verführte die Schreibfeder,
Nation und Land kamen durcheinander, auf einmal wurden sie eins

Ihre Töne waren es wert, unzählige Wörter wucherten,
die Wörter bekamen Flügel und erzeugten die Gedanken,
das Knie hielten sie stramm bei dem Gelöbnis der Freiheit,
griechische Sprache, Staunen der Welt!

Meine unendlich oft gesprochene Sprache, glaube nicht, dass ich dich verrate!
Dass ich dich vielleicht verleugne, anderem Schönen nachgebe.
Meine Sprache, du, wunderschöne, immer werde ich dich vergolden.
Du bist ein unzerstörbarer Diamant, ein Fels, um darauf Halt zu finden,
ich habe meine Art und Weise, den Felsen aufzurichten
und die goldenen Sterblichen aufzusagen, die Zunge zu bewaffnen.

Ritsos, Terzakis, Korais, Kornaros, Protagoras,
Psycharis, Tsirkas, Sykutris, Chrysoloras und Rotas,
Aristophanes, Varnalis, Vizyinos, Chortatsis
und Makrygiannis, Solomos, Rigas und Samarakis,
Avgeris, Uranis Markoras und Isokrates, Thespis,
Psathas und Christianopulos, Musuros, Provelengis
und Thukydides, Menander, Delmuzos, Karkavitsas,
Chilon, Roidis, Laskaris, Chakkas, Chatzis, Skarimbas,
Empedokles und Plutarch, Kyros von Panopolis,
Korax, Vorgias, Voutyras, Suris, Valaoritis, Iordanidu, Arveler, Sappho und Alexiu,
Polyduri, Milliex, Delta und Sotiriu
Und Hippokrates, Xenophon, Politis, Eftaliotis,
Aischylos, Ainesidemos, Lysias, Babiniotis.