Ό,τι δεν έφερε ο καιρός ποτέ του δε θα σβήσει.
Μικρός που είσαι ουρανέ, μικρός που είσαι ουρανέ.
Φωτιά που καίει θάλασσες ο έρωτας θ`αφήσει
Μικρός που είσαι ουρανέ, πατώ στη γη και καίγομαι.
Σύννεφο που έφερε βροχή
ο ήλιος δεν το θέλει,
μα είναι στέρφα η καρδιά
κι όλο το περιμένει…
Φύλο που πήρε ο άνεμος ποτέ δε θα γυρίσει.
Μικρός που είσαι ουρανέ, μικρός που είσαι ουρανέ.
Γυμνό θα μείνει το κλαδί, ποια άνοιξη θα το ντύσει;
Μικρός που είσαι ουρανέ, πατώ στη γη και καίγομαι.
Σύννεφο που έφερε βροχή
ο ήλιος δεν το θέλει,
μα είναι στέρφα η καρδιά
κι όλο το περιμένει..
|
Ό,ti den éfere o kerós poté tu de tha svísi.
Mikrós pu ise urané, mikrós pu ise urané.
Fotiá pu kei thálasses o érotas th`afísi
Mikrós pu ise urané, pató sti gi ke kegome.
Sínnefo pu éfere vrochí
o ílios den to théli,
ma ine stérfa i kardiá
ki ólo to periméni…
Fílo pu píre o ánemos poté de tha girísi.
Mikrós pu ise urané, mikrós pu ise urané.
Gimnó tha mini to kladí, pia ániksi tha to ntísi;
Mikrós pu ise urané, pató sti gi ke kegome.
Sínnefo pu éfere vrochí
o ílios den to théli,
ma ine stérfa i kardiá
ki ólo to periméni..
|