Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις | Mia zoí se thimáme na fevgis

Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
κι εγώ να καρτερώ,
με ψυχή, με την ψυχή μου στο στόμα
και κόμπο στο λαιμό.

Αχ, και να μπορούσα
να ’βρισκα τον τρόπο να μη σ’ αγαπώ,
αχ, και να μπορούσα
όταν θα γυρίσεις να μη σε δεχτώ.

Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
κι εγώ να καρτερώ.

Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
κι εγώ να καρτερώ,
με φωτιά, με μια φωτιά που δε σβήνει
όσο αν προσπαθώ.

Αχ, και να μπορούσα
να ’βρισκα τον τρόπο να μη σ’ αγαπώ,
αχ, και να μπορούσα
όταν θα γυρίσεις να μη σε δεχτώ.

Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις
κι εγώ να καρτερώ.

Mia zoí se thimáme na fevgis
ki egó na karteró,
me psichí, me tin psichí mu sto stóma
ke kóbo sto lemó.

Ach, ke na borusa
na ’vriska ton trópo na mi s’ agapó,
ach, ke na borusa
ótan tha girísis na mi se dechtó.

Mia zoí se thimáme na fevgis
ki egó na karteró.

Mia zoí se thimáme na fevgis
ki egó na karteró,
me fotiá, me mia fotiá pu de svíni
óso an prospathó.

Ach, ke na borusa
na ’vriska ton trópo na mi s’ agapó,
ach, ke na borusa
ótan tha girísis na mi se dechtó.

Mia zoí se thimáme na fevgis
ki egó na karteró.