|
Οι φόβοι σου κι οι φόβοι μου στο ίδιο το τραπέζι
στη μέση το φαρμάκι μας γλυκό σαν πετιμέζι
και μέσα του σαν ζάχαρη να λιώνει αυτό τ’ αστέρι
αυτό που πρώτη η αγάπη μας μας έβαλε στο χέρι
Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ’ την πρώτη
Κι αν μένει ακόμα νόημα και μισοερειπωμένο
μες στα ερείπια αυτά μαζί σου εγώ θα μένω
μέχρι να ‘ρθει η άνοιξη και να μας ξεκουνήσει
και μέσ’ από το θάνατο ζωή να μας χαρίσει
Δε μου υπόσχεσαι ζωή και θαύματα δεν κάνω
μα αν μου ζητάς λατρεία μου για σένα να πεθάνω
και μία δεύτερη φορά σαν τον παλιό στρατιώτη
θα πέθαινα αγάπη μου καλύτερα απ’ την πρώτη
|
I fóvi su ki i fóvi mu sto ídio to trapézi
sti mési to farmáki mas glikó san petimézi
ke mésa tu san záchari na lióni aftó t’ astéri
aftó pu próti i agápi mas mas évale sto chéri
De mu ipóschese zoí ke thafmata den káno
ma an mu zitás latria mu gia séna na petháno
ke mía defteri forá san ton palió stratióti
tha péthena agápi mu kalítera ap’ tin próti
Ki an méni akóma nóima ke misoeripoméno
mes sta eripia aftá mazí su egó tha méno
méchri na ‘rthi i ániksi ke na mas ksekunísi
ke més’ apó to thánato zoí na mas charísi
De mu ipóschese zoí ke thafmata den káno
ma an mu zitás latria mu gia séna na petháno
ke mía defteri forá san ton palió stratióti
tha péthena agápi mu kalítera ap’ tin próti
|
