|
Δε μετανιώνω, κι ούτε θυμώνω,
που τώρα πια εμείς, δεν είμαστε μαζί,
κι αν νιώθω πόνο, για σένα μόνο,
έζησα κάτι που θα μείνει μια ζωή,
έζησα κάτι που θα μείνει μια ζωή
Είσαι το λάθος της ζωής μου το μεγάλο,
όμως δε θέλω απ’ το μυαλό μου να σε βγάλω,
είσαι το λάθος της ζωής μου το μοιραίο,
στα τόσα λάθη μου εσύ το πιο ωραίο.
Όπου και να’ μαι, θα σε θυμάμαι,
δεν είσαι όνειρο, που σβήνει το πρωί,
όπου κι αν πάω, θα σ’ αγαπάω,
θα’ σαι για μένα, μια αγιάτρευτη πληγή,
θα’ σαι για μένα, μια αγιάτρευτη πληγή
Είσαι το λάθος της ζωής μου το μεγάλο,
όμως δε θέλω απ’ το μυαλό μου να σε βγάλω,
είσαι το λάθος της ζωής μου το μοιραίο,
στα τόσα λάθη μου εσύ το πιο ωραίο.
|
De metanióno, ki ute thimóno,
pu tóra pia emis, den imaste mazí,
ki an niótho póno, gia séna móno,
ézisa káti pu tha mini mia zoí,
ézisa káti pu tha mini mia zoí
Ise to láthos tis zoís mu to megálo,
ómos de thélo ap’ to mialó mu na se vgálo,
ise to láthos tis zoís mu to mireo,
sta tósa láthi mu esí to pio oreo.
Όpu ke na’ me, tha se thimáme,
den ise óniro, pu svíni to pri,
ópu ki an páo, tha s’ agapáo,
tha’ se gia ména, mia agiátrefti pligí,
tha’ se gia ména, mia agiátrefti pligí
Ise to láthos tis zoís mu to megálo,
ómos de thélo ap’ to mialó mu na se vgálo,
ise to láthos tis zoís mu to mireo,
sta tósa láthi mu esí to pio oreo.
|
