|
Θέλω να βρεθώ σ’ έναν τόπο μαγικό
και κανέναν ας μη ξέρω
Να παραδοθώ κι έτσι ήσυχα να ζω
σ’ ένα σπίτι ερημικό
Να ‘ναι ένα νησί στον ωκεανό
με ψαράδες και καλύβες
Να ‘χω να μιλώ, πότε στον Θεό
πότε σ’ άνθρωπο περαστικό
Παραδείγματος χάρη να με λένε Μαρία
να ‘χω μια φιλενάδα κόκκινη αλεπού
να με παίρνουν τ’ αστέρια στη δική τους πορεία
να μιλάω με τους γλάρους και τα μαραμπού
Παραδείγματος χάρη να με λένε Μαρία
να ‘χω μια φιλενάδα κόκκινη αλεπού
να της λέω κάθε βράδυ και μιαν άλλη ιστορία
να περνάς στ’ όνειρό μου κι εσύ που και που
Έχω βαρεθεί, έχω κουραστεί
θέλω πίσω τη χαρά μου
Τρέλα μου παλιά πάρε με αγκαλιά
στείλε με όσο πιο μακριά
Θέλω να βρεθώ σ’ ένα τόπο απλό
και κανείς να μη με ξέρει
Να ‘χω να μιλώ, πότε στον Θεό
πότε σ’ άνθρωπο περαστικό
|
Thélo na vrethó s’ énan tópo magikó
ke kanénan as mi kséro
Na paradothó ki étsi ísicha na zo
s’ éna spíti erimikó
Na ‘ne éna nisí ston okeanó
me psarádes ke kalíves
Na ‘cho na miló, póte ston Theó
póte s’ ánthropo perastikó
Paradigmatos chári na me léne María
na ‘cho mia filenáda kókkini alepu
na me pernun t’ astéria sti dikí tus poria
na miláo me tus glárus ke ta marabu
Paradigmatos chári na me léne María
na ‘cho mia filenáda kókkini alepu
na tis léo káthe vrádi ke mian álli istoría
na pernás st’ óniró mu ki esí pu ke pu
Έcho varethi, écho kurasti
thélo píso ti chará mu
Tréla mu paliá páre me agkaliá
stile me óso pio makriá
Thélo na vrethó s’ éna tópo apló
ke kanis na mi me kséri
Na ‘cho na miló, póte ston Theó
póte s’ ánthropo perastikó
|
