Πιστός, θα μείνω πάντοτε πιστός
όσο κι αν φεύγει ο καιρός,
ερωτευμένος διαρκώς με σένα.
Πιστός, κι ας σου στερώ κάποιες χαρές,
χαρές που σ’ έκαναν να κλαις για μένα.
Πιστός, θα μείνω πάντοτε πιστός,
δεν είσαι κάτι που περνά
είσαι ανάγκη που πονά εμένα.
Πιστός στη λεωφόρο της ζωής
που βγάζει πάντοτε, θαρρείς, σε σένα.
Πιστός, θα μείνω πάντοτε πιστός
μπροστά σου εδώ γονατιστός
κι ας είμαι εγώ ο δυνατός,
θα μείνω πάντοτε πιστός.
Πιστός, θα μείνω πάντοτε πιστός,
ένας αγιάτρευτα πιστός
που κάνει λάθη συνεχώς με σένα.
Πιστός, σε μια αγάπη δυνατή
που κάνει τόση υπομονή με μένα.
Πιστός, θα μείνω πάντοτε πιστός
κι ας γνώρισα κατά καιρούς
τόσους και τόσους πειρασμούς για μένα.
Πιστός, κι ας λέω τάχα
|
Pistós, tha mino pántote pistós
óso ki an fevgi o kerós,
erotevménos diarkós me séna.
Pistós, ki as su steró kápies charés,
charés pu s’ ékanan na kles gia ména.
Pistós, tha mino pántote pistós,
den ise káti pu perná
ise anágki pu poná eména.
Pistós sti leofóro tis zoís
pu vgázi pántote, tharris, se séna.
Pistós, tha mino pántote pistós
brostá su edó gonatistós
ki as ime egó o dinatós,
tha mino pántote pistós.
Pistós, tha mino pántote pistós,
énas agiátrefta pistós
pu káni láthi sinechós me séna.
Pistós, se mia agápi dinatí
pu káni tósi ipomoní me ména.
Pistós, tha mino pántote pistós
ki as gnórisa katá kerus
tósus ke tósus pirasmus gia ména.
Pistós, ki as léo tácha
|