|
Άνοιξε σιγά την πόρτα
Κλείσ’ τη για να μην τραβάει
όλη τη ζωή μου χύνω δάκρυα, δάκρυα
το στόμα μου δεν ξέρει να γελάει
Άνοιξε λίγο το παράθυρο
Κι ασ’ το φυρό για το Χριστό,
Έμπα και κάτσε κι ύστερα
θα σου το πω το μυστικό
Μόν’ μια φορά σαν έπεσε η εικόνα
κι άφησε τη γριά τη βάβω μου ξερή
κει που `λεγε παλιό ιρλανδέζικο τραγούδι
πως πούλησαν προδότες τον οδηγητή
Άνοιξε λίγο το παράθυρο
κι άσ’ το φυρό για το Χριστό
Έμπα και κάτσε κι ύστερα
θα σου το πω το μυστικό
Από τους μπάσταρδους τους ξένους
κρύψε, καλή μου, το χάλι σου
εμείς λιοντάρι και λυκόρνιο
και ρόδο στο κεφάλι σου
Άνοιξε λίγο το παράθυρο
κι άσ’ το φυρό για το Χριστό
Έμπα και κάτσε κι ύστερα
θα σου το πω το μυστικό
|
Άnikse sigá tin pórta
Klis’ ti gia na min travái
óli ti zoí mu chíno dákria, dákria
to stóma mu den kséri na gelái
Άnikse lígo to paráthiro
Ki as’ to firó gia to Christó,
Έba ke kátse ki ístera
tha su to po to mistikó
Món’ mia forá san épese i ikóna
ki áfise ti griá ti vávo mu kserí
ki pu `lege palió irlandéziko tragudi
pos pulisan prodótes ton odigití
Άnikse lígo to paráthiro
ki ás’ to firó gia to Christó
Έba ke kátse ki ístera
tha su to po to mistikó
Apó tus bástardus tus ksénus
krípse, kalí mu, to cháli su
emis liontári ke likórnio
ke ródo sto kefáli su
Άnikse lígo to paráthiro
ki ás’ to firó gia to Christó
Έba ke kátse ki ístera
tha su to po to mistikó
|
