|
Που να ‘σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος
και που μαζί μου παίζουν κρυφτό
πότε η θλίψη και πότε ο πόνος
Που να ‘σαι αλήθεια το βράδυ αυτό
που με χτυπάει τ’ άγριο τ’ αγέρι
να ‘ρθεις και μ’ ένα φιλί καυτό
να με γεμίσεις με καλοκαίρι
Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά
Που να ‘σαι, να ‘ρθεις το βράδυ αυτό
σ’ αυτούς τους δρόμους που σ’ αγαπούνε
το ντουετάκι τους το γνωστό
τα βήματά μας να ξαναπούνε
Που να ‘σαι να ‘ρθεις το βράδυ αυτό
που ‘γινε φύλλο ξερό η ελπίδα
να ‘ρθεις κοντά μου να φυλαχτώ
από του πόνου την καταιγίδα
Ας ερχόσουν για λίγο
μοναχά για ένα βράδυ
να γεμίσεις με φως
το φριχτό μου σκοτάδι
και στα δυο σου τα χέρια
να με σφίξεις ζεστά
ας ερχόσουν για λίγο
κι ας χανόσουν μετά
|
Pu na ‘se alíthia to vrádi aftó
pu ime mónos, ma tóso mónos
ke pu mazí mu pezun kriftó
póte i thlípsi ke póte o pónos
Pu na ‘se alíthia to vrádi aftó
pu me chtipái t’ ágrio t’ agéri
na ‘rthis ke m’ éna filí kaftó
na me gemísis me kalokeri
As erchósun gia lígo
monachá gia éna vrádi
na gemísis me fos
to frichtó mu skotádi
ke sta dio su ta chéria
na me sfíksis zestá
as erchósun gia lígo
ki as chanósun metá
Pu na ‘se, na ‘rthis to vrádi aftó
s’ aftus tus drómus pu s’ agapune
to ntuetáki tus to gnostó
ta vímatá mas na ksanapune
Pu na ‘se na ‘rthis to vrádi aftó
pu ‘gine fíllo kseró i elpída
na ‘rthis kontá mu na filachtó
apó tu pónu tin kategida
As erchósun gia lígo
monachá gia éna vrádi
na gemísis me fos
to frichtó mu skotádi
ke sta dio su ta chéria
na me sfíksis zestá
as erchósun gia lígo
ki as chanósun metá
|
