Με πήρες κάποτε απ’το χέρι και δε σε ρώτησα πού πάμε
σου είπα με σένα δε φοβάμαι μάνα καλή μάνα μου έρμη
εσύ τον άντρα σου είχες χάσει κι εγώ είχα χάσει το γονιό μου
και τότε μάνα καλέ μάνα τότε σε βάφτισα αρχηγό μου
Κλείδωσες δυο φορές το σπίτι μας πήρες κι ήρθαμε στην πόλη
σαν τα κοράκια πέσαν όλοι έτσι όπως σε είδαν φοβισμένη
κι ακόνιζα παιδάκι πράμα τα νύχια μου και το μυαλό μου
με μια τρεμούλα μ’ένα φόβο μη γκρεμιστεί ο αρχηγός μου
Κι άρχισαν να κυλούν τα χρόνια όπως το χρώμα στη βατίστα
στην οικοκυρική μοδίστρα κι ο αδερφός μου στα καράβια
η Ελλάδα πήγαινε κι ερχόταν κι έγινε ο τρόμος καθεστώς σου
φοβήθηκα μη σε τσακίσουν και τότε έγινα αρχηγός σου
Και πάνω που άρχιζα να ορίζω ήρθε η αγάπη να με ορίσει
και μπλέχτηκα στο αλισβερίσι οι αγάπες μ’ έβαλαν στη μέση
εσύ νοιαζόσουν μη πονέσω μα αυτές δε βλέπαν τον καημό σου
κι όλες στο μάτι είχαν βάλει να ρίξουνε τον αρχηγό σου
Κι όταν με πήρε το τραγούδι ήμουν το στόμα των απόρων
έγινα στόχος των εμπόρων και θύμα της πολυγνωσίας
πήγαν να τρίξουν τα θεμέλια δεν ήταν τ’αύριο πια δικό μου
τότε ξανάπλωσες το χέρι και σε ξανάκανα αρχηγό μου
Τώρα χαμένη εγώ στους ήχους και λυτρωμένη εσύ χορεύεις
η μόνη εσύ που με πιστεύεις σαν σου μιλώ μες στα τραγούδια
τώρα αγαπώ μα δεν ορίζω τώρα δεν ψάχνω να βρω δίκια
τώρα το δρόμο μου τον βρήκα γκρεμίστηκαν τ’ αρχηγηλίκια
|
Me píres kápote ap’to chéri ke de se rótisa pu páme
su ipa me séna de fováme mána kalí mána mu érmi
esí ton ántra su iches chási ki egó icha chási to gonió mu
ke tóte mána kalé mána tóte se váftisa archigó mu
Klidoses dio forés to spíti mas píres ki írthame stin póli
san ta korákia pésan óli étsi ópos se idan fovisméni
ki akóniza pedáki práma ta níchia mu ke to mialó mu
me mia tremula m’éna fóvo mi gkremisti o archigós mu
Ki árchisan na kilun ta chrónia ópos to chróma sti vatísta
stin ikokirikí modístra ki o aderfós mu sta karávia
i Elláda pígene ki erchótan ki égine o trómos kathestós su
fovíthika mi se tsakísun ke tóte égina archigós su
Ke páno pu árchiza na orízo írthe i agápi na me orísi
ke bléchtika sto alisverísi i agápes m’ évalan sti mési
esí niazósun mi ponéso ma aftés de vlépan ton kaimó su
ki óles sto máti ichan váli na ríksune ton archigó su
Ki ótan me píre to tragudi ímun to stóma ton apóron
égina stóchos ton ebóron ke thíma tis polignosías
pígan na tríksun ta themélia den ítan t’avrio pia dikó mu
tóte ksanáploses to chéri ke se ksanákana archigó mu
Tóra chaméni egó stus íchus ke litroméni esí chorevis
i móni esí pu me pistevis san su miló mes sta tragudia
tóra agapó ma den orízo tóra den psáchno na vro díkia
tóra to drómo mu ton vríka gkremístikan t’ archigilíkia
|