|
Δεν τη θέλεις πια την αγκαλιά μου
ξέχασες τα χάδια, τα φιλιά μου
σε γλυκοφιλώ και συ με σπρώχνεις
δε με θέλεις πια γι’ αυτό με διώχνεις
Αφού το θες τούτη τη βραδιά
με βαριά καρδιά και καημό μεγάλο
αγάπη μου, σου αφήνω γεια
αφού τώρα πια δε με θέλεις άλλο
Τι ‘ναι αυτό που σ’ έκανε ν’ αλλάξεις
κι έτσι ξαφνικά να με πετάξεις ;
ήμουνα εντάξει στο πλευρό σου
με κοιτάζεις τώρα σαν εχθρό σου
Έφτασε ο κόμπος πια στο χτένι,
τώρα το βλέπω είμαστε σαν ξένοι
κι έτσι θα χωρίσουμε σε λίγο,
φίλα με αγάπη μου να φύγω.
|
Den ti thélis pia tin agkaliá mu
kséchases ta chádia, ta filiá mu
se glikofiló ke si me spróchnis
de me thélis pia gi’ aftó me dióchnis
Afu to thes tuti ti vradiá
me variá kardiá ke kaimó megálo
agápi mu, su afíno gia
afu tóra pia de me thélis állo
Ti ‘ne aftó pu s’ ékane n’ alláksis
ki étsi ksafniká na me petáksis ;
ímuna entáksi sto plevró su
me kitázis tóra san echthró su
Έftase o kóbos pia sto chténi,
tóra to vlépo imaste san kséni
ki étsi tha chorísume se lígo,
fíla me agápi mu na fígo.
|
