|
Τα ρούχα μου μαζεύω μια στιγμή
το σώμα μου αμέσως και φεύγω
Μα έτσι όπως ζήσαμε μαζί
δε θυμάμαι τι είχα εγώ και τι εσύ
Τα αισθήματα να κόψουμε στα δυο
τα όνειρα κι όλα τα “σ’ αγαπώ”
Μα πώς να δύσει η γη να σβήσουν τα φιλιά
δε μοιράζεται στα δύο, δε μοιράζεται στα δύο η καρδιά
Τα αισθήματα να κόψουμε στα δυο
τα όνειρα κι όλα τα “σ’ αγαπώ”
Μα πώς να δύσει η γη να σβήσουν τα φιλιά
δε μοιράζεται στα δύο, δε μοιράζεται στα δύο,
δε μοιράζεται στα δύο η καρδιά
Τα πάντα να χωρίσουμε λοιπόν
τ’ αστέρια, τα νησιά, το δειλινό
Μα η μνήμη απ’ το πρώτο μας φιλί
θα βαραίνει και τους δυο μας μια ζωή
|
Ta rucha mu mazevo mia stigmí
to sóma mu amésos ke fevgo
Ma étsi ópos zísame mazí
de thimáme ti icha egó ke ti esí
Ta esthímata na kópsume sta dio
ta ónira ki óla ta “s’ agapó”
Ma pós na dísi i gi na svísun ta filiá
de mirázete sta dío, de mirázete sta dío i kardiá
Ta esthímata na kópsume sta dio
ta ónira ki óla ta “s’ agapó”
Ma pós na dísi i gi na svísun ta filiá
de mirázete sta dío, de mirázete sta dío,
de mirázete sta dío i kardiá
Ta pánta na chorísume lipón
t’ astéria, ta nisiá, to dilinó
Ma i mními ap’ to próto mas filí
tha vareni ke tus dio mas mia zoí
|
