Από το βράδυ ως το πρωί
Κι από τη δύση ως την ανατολή
Θες να με πείσεις
Ότι για άλλη ξενυχτάς
Και από καιρό την αγαπάς
Δε θα μ’ αφήσεις
Ακούω την καρδούλα σου χτυπάει χτυπάει
Ακούω την καρδούλα σου τρελά μιλάει μιλάει
Ακούω να μου λέει πως εμένα αγαπάει
Και μέρα νύχτα μόνο πως για μένα πονάει
Σου το πα μια, σου το πα δυο
Κι αν θες και τρίτη θα στο πω
Να ηρεμήσεις
Κι ότι οι μεγάλοι έρωτες
Δεν έχουν εφτά ψυχές
Να συμφωνήσεις
|
Apó to vrádi os to pri
Ki apó ti dísi os tin anatolí
Thes na me pisis
Όti gia álli ksenichtás
Ke apó keró tin agapás
De tha m’ afísis
Akuo tin kardula su chtipái chtipái
Akuo tin kardula su trelá milái milái
Akuo na mu léi pos eména agapái
Ke méra níchta móno pos gia ména ponái
Su to pa mia, su to pa dio
Ki an thes ke tríti tha sto po
Na iremísis
Ki óti i megáli érotes
Den échun eftá psichés
Na simfonísis
|