Πάλι ήμουνα εγώ, όνειρο προσωρινό
στης αγάπης σου τον ουρανό
τώρα άλλη μια φορά πρέπει μες την ερημιά
να παρηγορήσω την καρδιά.τ
Κάτι νύχτες καταρρέω
έρωτα μου δυνατέ
όμως πάντα σε όλους λέω
δεν μετάνοιωσα ποτέ!
Άξιζε να ζήσω τις δικές σου αγκαλιές
ήταν καλοκαίρια και ας γίναν παγωνιές
άξιζε να πέσω στην δική του την φωτιά
ήσουν ένα λάθος που θα έκανα ξανά.
Το ταξίδι της στιγμής κι όσα ζήσαμε εμείς
ίσως να μην γνώρισε κανείς
τώρα μόνο στο μυαλό, σε αγγίζω, σου μιλώ
λείπεις ποια δεν είσαι εδώ
Κάτι νύχτες καταρρέω
έρωτα μου δυνατέ
όμως πάντα σε όλους λέω
δεν μετάνοιωσα ποτέ!
Άξιζε να ζήσω τις δικές σου αγκαλιές
ήταν καλοκαίρια και ας γίναν παγωνιές
άξιζε να πέσω στην δική του την φωτιά
ήσουν ένα λάθος που θα έκανα ξανά.
|
Páli ímuna egó, óniro prosorinó
stis agápis su ton uranó
tóra álli mia forá prépi mes tin erimiá
na parigoríso tin kardiá.t
Káti níchtes katarréo
érota mu dinaté
ómos pánta se ólus léo
den metániosa poté!
Άksize na zíso tis dikés su agkaliés
ítan kalokeria ke as ginan pagoniés
áksize na péso stin dikí tu tin fotiá
ísun éna láthos pu tha ékana ksaná.
To taksídi tis stigmís ki ósa zísame emis
ísos na min gnórise kanis
tóra móno sto mialó, se angizo, su miló
lipis pia den ise edó
Káti níchtes katarréo
érota mu dinaté
ómos pánta se ólus léo
den metániosa poté!
Άksize na zíso tis dikés su agkaliés
ítan kalokeria ke as ginan pagoniés
áksize na péso stin dikí tu tin fotiá
ísun éna láthos pu tha ékana ksaná.
|