|
Ίδιες φάτσες, ίδια λάθη, ίδια “θέλω”,
να παλεύω να μη δείξω πως σε θέλω,
πώς ν’ αντέξω, όλα έξω, μοιάζουν ίδια,
κι οι ρυτίδες δε χωρούν σε δαχτυλίδια.
Άδειες λέξεις, άδεια μάτια, άδεια τραίνα,
σ’ ένα τούνελ η ψυχή μου, δίχως φρένα,
είναι χώμα, ένα σώμα μακριά σου
και το λάθος, είναι κύμα στη στεριά σου.
Αμφιβάλλω αν θα πάμε καλά,
αναβάλλω το “μετά” για μετά,
αμφιβάλλω, αν και ξέρω πως τελειώσαμε ήδη,
αμφιβάλλω αν θα γίνω καλά,
κάτι άλλο η ψυχή μου ζητά,
τι συμβαίνει κι όλοι οι έρωτες έγιναν ίδιοι.
Κάποια λόγια, χαρακτήρα δεν αλλάζουν
και δε θέλω άλλο πια να με κουράζουν,
σημασία είχα δώσει στην ψυχή σου
κι η ζωή μου, κυνηγούσε την πηγή σου.
Αμφιβάλλω αν θα πάμε καλά,
αναβάλλω το “μετά” για μετά,
αμφιβάλλω, αν και ξέρω πως τελειώσαμε ήδη,
αμφιβάλλω αν θα γίνω καλά,
κάτι άλλο η ψυχή μου ζητά,
τι συμβαίνει κι όλοι οι έρωτες έγιναν ίδιοι
|
Ίdies fátses, ídia láthi, ídia “thélo”,
na palevo na mi dikso pos se thélo,
pós n’ antékso, óla ékso, miázun ídia,
ki i ritídes de chorun se dachtilídia.
Άdies léksis, ádia mátia, ádia trena,
s’ éna tunel i psichí mu, díchos fréna,
ine chóma, éna sóma makriá su
ke to láthos, ine kíma sti steriá su.
Amfivállo an tha páme kalá,
anavállo to “metá” gia metá,
amfivállo, an ke kséro pos teliósame ídi,
amfivállo an tha gino kalá,
káti állo i psichí mu zitá,
ti simveni ki óli i érotes éginan ídii.
Kápia lógia, charaktíra den allázun
ke de thélo állo pia na me kurázun,
simasía icha dósi stin psichí su
ki i zoí mu, kiniguse tin pigí su.
Amfivállo an tha páme kalá,
anavállo to “metá” gia metá,
amfivállo, an ke kséro pos teliósame ídi,
amfivállo an tha gino kalá,
káti állo i psichí mu zitá,
ti simveni ki óli i érotes éginan ídii
|
