|
Θέλω να σου μιλήσω, θέλω να’ μαι μαζί σου
Και να σε αποκοιμίσω, να’ μαι η αναπνοή σου
Έτσι να με ακούσεις, μη μ’ αφήσεις να φύγω
Μ’ έρωτα να με λούσεις, αν ερχόσουν για λίγο
Αν μου τηλεφωνούσες θάνατος η φωνή σου
Που δεν ξεχνάω ποτέ
Έτσι που με φιλούσες λες και ήμουν ζωή σου
σαν να ‘πες σ’ όλα ναι
Πνίγομαι σε πελάγη, χέρι σου πια δε φτάνω
Τόσο μεγάλα λάθη, μα μέσα σου τα χάνω
Θέλω εδώ να μένω, που σ’ έχω αγαπήσει
Κι ούτε καταλαβαίνω, αν έχουμε χωρίσει
|
Thélo na su milíso, thélo na’ me mazí su
Ke na se apokimíso, na’ me i anapnoí su
Έtsi na me akusis, mi m’ afísis na fígo
M’ érota na me lusis, an erchósun gia lígo
An mu tilefonuses thánatos i foní su
Pu den ksechnáo poté
Έtsi pu me filuses les ke ímun zoí su
san na ‘pes s’ óla ne
Pnígome se pelági, chéri su pia de ftáno
Tóso megála láthi, ma mésa su ta cháno
Thélo edó na méno, pu s’ écho agapísi
Ki ute katalaveno, an échume chorísi
|
