Τώρα τι κλαις
τι άλλο θες
το μάθαμε κι οι δυο μας
ψάξε και βρες
σκύψε και δες
πια δύναμη μας χώρισε
εσύ λοιπόν δε φταις
η ίδια που μας γνώρισε
τώρα τι κλαις
Αν πεθάνει μια αγάπη
δεν πεθαίνει κι η ζωή
ό,τι πέρασε περνάει
μα μπορεί ν’ αναστηθεί
το γιατί μη με ρωτήσεις
το ’χω νιώσει όταν πονώ
σαν θα γίνεσαι ένας ξένος
πιο βαθιά να σ’ αγαπώ
έλα μην κλαις
Ό,τι κι αν λες
λέξεις νεκρές
στου χωρισμού την ώρα
χίλιες οχιές
οι ενοχές
οι δυο μας βοηθήσαμε
και φταίω όσο φταις
να σβήσει ό,τι ζήσαμε
ό,τι κι αν λες
Αν πεθάνει μια αγάπη
δεν πεθαίνει κι η ζωή
ό,τι πέρασε περνάει
μα μπορεί ν’ αναστηθεί
το γιατί μη με ρωτήσεις
το ’χω νιώσει όταν πονώ
σαν θα γίνεσαι ένας ξένος
πιο βαθιά να σ’ αγαπώ
έλα μην κλαις
|
Tóra ti kles
ti állo thes
to máthame ki i dio mas
psákse ke vres
skípse ke des
pia dínami mas chórise
esí lipón de ftes
i ídia pu mas gnórise
tóra ti kles
An petháni mia agápi
den petheni ki i zoí
ó,ti pérase pernái
ma bori n’ anastithi
to giatí mi me rotísis
to ’cho niósi ótan ponó
san tha ginese énas ksénos
pio vathiá na s’ agapó
éla min kles
Ό,ti ki an les
léksis nekrés
stu chorismu tin óra
chílies ochiés
i enochés
i dio mas voithísame
ke fteo óso ftes
na svísi ó,ti zísame
ó,ti ki an les
An petháni mia agápi
den petheni ki i zoí
ó,ti pérase pernái
ma bori n’ anastithi
to giatí mi me rotísis
to ’cho niósi ótan ponó
san tha ginese énas ksénos
pio vathiá na s’ agapó
éla min kles
|