Bαριά μεσάνυχτα
και στο τραπέζι
τρία τριαντάφυλλα
κι ένα κονιάκ
παλιό απτάλικο
η μπάντα παίζει
δεν έχει αντίδοτο
η ερημιά
Kίτρινα γράμματα
τα γράμματά σου
“για πάντα” έλεγες
σα να ‘ταν χτες
ενός πανάρχαιου
τρελού θιάσου
το έργο είμαστε
κι οι θεατές
Φεγγάρι κόκκινο
νεκρέ διαβάτη
ποια πόρτα διάβηκε
και ποια γωνιά
γράμμα ανεπίδοτο
είν’ η αγάπη
μαζί σου πάρε με
στη λησμονιά
Kίτρινα γράμματα
τα γράμματά σου
“για πάντα” έλεγες
σα να ‘ταν χτες
ενός πανάρχαιου
τρελού θιάσου
το έργο είμαστε
κι οι θεατές
|
Bariá mesánichta
ke sto trapézi
tría triantáfilla
ki éna koniák
palió aptáliko
i bánta pezi
den échi antídoto
i erimiá
Kítrina grámmata
ta grámmatá su
“gia pánta” éleges
sa na ‘tan chtes
enós panárcheu
trelu thiásu
to érgo imaste
ki i theatés
Fengári kókkino
nekré diaváti
pia pórta diávike
ke pia goniá
grámma anepídoto
in’ i agápi
mazí su páre me
sti lismoniá
Kítrina grámmata
ta grámmatá su
“gia pánta” éleges
sa na ‘tan chtes
enós panárcheu
trelu thiásu
to érgo imaste
ki i theatés
|