|
Σ’ έχω ψάξει στη γη των αγγέλων
εκεί που τ’ όνειρο ζει
απ’ το ποτέ ως το μέλλον
στην αιώνια στιγμή
Στο κρυφό σταυροδρόμι του κόσμου
εκεί που τ’ όνειρο ζει
ένα φιλί έλα δώσ’ μου
ένα μόνο φιλί
Αχ ζούμε οι άνθρωποι μες στο πουθενά
μα όταν βρισκόμαστε βγάζουμε φτερά
και γεννιόμαστε ξανά
Αχ μέσα στ’ όνειρο σ’ είδα μια φορά
Αρετούσα με τα κόκκινα μαλλιά
στο μπαλκόνι σου θ’ ανέβω κρυφά
Στης σελήνης το αρχαίο πηγάδι
εκεί που τ’ όνειρο ζει
μου `χες χαρίσει ένα χάδι
μου `χες δώσει μια ευχή
Θα σε ψάχνω στο τέλος του χρόνου
και στην αρχή τ’ ουρανού
μ’ ένα τραγούδι του δρόμου
Θα σε ψάχνω παντού
Αχ ζούμε οι άνθρωποι μες στο πουθενά
μα όταν βρισκόμαστε βγάζουμε φτερά
και γεννιόμαστε ξανά
Αχ μέσα στ’ όνειρο σ’ είδα μια φορά
Αρετούσα με τα κόκκινα μαλλιά
στο μπαλκόνι σου θ’ ανέβω κρυφά
|
S’ écho psáksi sti gi ton angélon
eki pu t’ óniro zi
ap’ to poté os to méllon
stin eónia stigmí
Sto krifó stavrodrómi tu kósmu
eki pu t’ óniro zi
éna filí éla dós’ mu
éna móno filí
Ach zume i ánthropi mes sto puthená
ma ótan vriskómaste vgázume fterá
ke genniómaste ksaná
Ach mésa st’ óniro s’ ida mia forá
Aretusa me ta kókkina malliá
sto balkóni su th’ anévo krifá
Stis selínis to archeo pigádi
eki pu t’ óniro zi
mu `ches charísi éna chádi
mu `ches dósi mia efchí
Tha se psáchno sto télos tu chrónu
ke stin archí t’ uranu
m’ éna tragudi tu drómu
Tha se psáchno pantu
Ach zume i ánthropi mes sto puthená
ma ótan vriskómaste vgázume fterá
ke genniómaste ksaná
Ach mésa st’ óniro s’ ida mia forá
Aretusa me ta kókkina malliá
sto balkóni su th’ anévo krifá
|
