Όμορφα
τα σπίτια τα διώροφα
με κήπο και μπαλκόνι
τις νύχτες που είσαι μόνη.
Όμορφα
κι εγώ ψάχνω τ’ αστέρι σου
στο άδειο μου σεντόνι
μια ζέστη που παγώνει.
Άργησες
σε θόλωσαν δυο μάγισσες
ξέχασες
το δρόμο έλα για λίγο μόνο
γύρισε
και πάρε ό,τι μου χάρισες
ξέχασες
τα δάκρυα τις χαρές το πόνο
γύρισε ξανά.
Όμορφα
τα σπίτια τα διώροφα
με κήπο και μπαλκόνι
τις νύχτες που είσαι μόνη.
Όμορφα
τα όνειρα τ’ απόκρυφα
φιλί που αργοπεθαίνει
δροσιά που με ζεσταίνει.
Απ’ τα υπόγεια της ψυχής
σαν άγγελος θέλω να `ρθεις
όπου και να `σαι.
Αυτή την όμορφη βραδιά
πες μου πως έχεις τα κλειδιά
πως με θυμάσαι.
|
Όmorfa
ta spítia ta diórofa
me kípo ke balkóni
tis níchtes pu ise móni.
Όmorfa
ki egó psáchno t’ astéri su
sto ádio mu sentóni
mia zésti pu pagóni.
Άrgises
se thólosan dio mágisses
kséchases
to drómo éla gia lígo móno
girise
ke páre ó,ti mu chárises
kséchases
ta dákria tis charés to póno
girise ksaná.
Όmorfa
ta spítia ta diórofa
me kípo ke balkóni
tis níchtes pu ise móni.
Όmorfa
ta ónira t’ apókrifa
filí pu argopetheni
drosiá pu me zesteni.
Ap’ ta ipógia tis psichís
san ángelos thélo na `rthis
ópu ke na `se.
Aftí tin ómorfi vradiá
pes mu pos échis ta klidiá
pos me thimáse.
|