Στου νου το καραβάκι με της μνήμης μου τα πανιά
εκεί που τα βάθη φτάνουν ό,τι βάζει ο Θεός ψηλά
μπαίνω μια νύχτα, να βρω αλήθεια
που κρύβει η καρδιά
Γιασεμιού αέρας
μια ανάσα μου βαθιά
και η βροχή της μέρας
να πλένει ρούχα και κορμιά.
Βύσσινο και νεράντζι, του κουταλιού γλυκό
βρύση του χρόνου
στάζεις στα μάτια το πιο πικρό νερό
Στου νου το ταξιδάκι
με της μνήμης μου τα κουπιά
φέρνω κοντά μου πάλι
ό,τι πήρε ο καιρός μακριά
Βρίσκω σημάδια, γεμίζω τ’ άδεια
κι ανάβω τη φωτιά
Γιασεμιού αέρας
μια ανάσα μου βαθιά
και η βροχή της μέρας
να πλένει ρούχα και κορμιά.
Βύσσινο και νεράντζι, του κουταλιού γλυκό
βρύση του χρόνου
στάζεις στα μάτια το πιο πικρό νερό
|
Stu nu to karaváki me tis mnímis mu ta paniá
eki pu ta váthi ftánun ó,ti vázi o Theós psilá
beno mia níchta, na vro alíthia
pu krívi i kardiá
Giasemiu aéras
mia anása mu vathiá
ke i vrochí tis méras
na pléni rucha ke kormiá.
Oíssino ke nerántzi, tu kutaliu glikó
vrísi tu chrónu
stázis sta mátia to pio pikró neró
Stu nu to taksidáki
me tis mnímis mu ta kupiá
férno kontá mu páli
ó,ti píre o kerós makriá
Orísko simádia, gemízo t’ ádia
ki anávo ti fotiá
Giasemiu aéras
mia anása mu vathiá
ke i vrochí tis méras
na pléni rucha ke kormiá.
Oíssino ke nerántzi, tu kutaliu glikó
vrísi tu chrónu
stázis sta mátia to pio pikró neró
|