Μου ‘βαλες μεγάλο πόνο στην καρδιά
έφυγες και μαραζώνω κούκλα μου γλυκιά
Τα δικά σου μαύρα μάτια δεν τα λησμονώ
κι αν με κάνανε κομμάτια
λειώνω και πονώ
Ωχ δε σε λησμονώ
αχ λειώνω και πονώ
Μαύρη η ώρα κι η στιγμή
π’ αγάπησα εσένα
και είμαι πάντα στη ζωή
με μάτια δακρυσμένα
Μακριά μου πώς αντέχεις πώς βαστάς
Και γι’ αυτόν που αγαπούσες τώρα δεν ρωτάς
Τόσα χρόνια με κερνούσες χάδια και φιλιά
και απόψε ίσως είσαι σ’ άλλη αγκαλιά
|
Mu ‘vales megálo póno stin kardiá
éfiges ke marazóno kukla mu glikiá
Ta diká su mavra mátia den ta lismonó
ki an me kánane kommátia
lióno ke ponó
Och de se lismonó
ach lióno ke ponó
Mavri i óra ki i stigmí
p’ agápisa eséna
ke ime pánta sti zoí
me mátia dakrisména
Makriá mu pós antéchis pós vastás
Ke gi’ aftón pu agapuses tóra den rotás
Tósa chrónia me kernuses chádia ke filiá
ke apópse ísos ise s’ álli agkaliá
|