|
Αν είχα κάνει όσα έπρεπε να κάνω
Αν σου `χα δείξει τον καλό μου εαυτό
Αν σου χα δώσει όσα μου ζήταγες να δώσω
Αν είχα ψάξει μια διέξοδο να βρω
Αν είχα νιώσει όσα ήθελες να νιώσω
Αν είχα πει στα δώρα σου ευχαριστώ
Αν προσπαθούσα τη ματιά σου ν’ ανταμώσω
Να δω πως κρύβει το πιο τέλειο μυστικό
Τότε δε θα μ’ άφηνες
Δε θα μ’ άφηνες
Δε θα μ’ άφηνες στα ξαφνικά…
Δε θα μ’ άφηνες
Δε θα μ’ άφηνες
Δε θα μ’ άφηνες στα ξαφνικά…
Αν προσπαθούσα τον θυμό μου να κρατάω
στους κάποιους πειρασμούς ν’ αντισταθώ
Αν είχα μάθει πότε πρέπει να μιλάω
Αν δεν απέφευγα να πω το σ’ αγαπώ
Αν είχα φτιάξει τις κατάλληλες συνθήκες
Αν σ’ είχα αφήσει να ’ρθεις λίγο πιο κοντά
Αν είχα πάψει να σου δίνω μόνο λύπες
Τα δάκρυά σου αν είχα πνίξει με φιλιά
|
An icha káni ósa éprepe na káno
An su `cha diksi ton kaló mu eaftó
An su cha dósi ósa mu zítages na dóso
An icha psáksi mia diéksodo na vro
An icha niósi ósa ítheles na nióso
An icha pi sta dóra su efcharistó
An prospathusa ti matiá su n’ antamóso
Na do pos krívi to pio télio mistikó
Tóte de tha m’ áfines
De tha m’ áfines
De tha m’ áfines sta ksafniká…
De tha m’ áfines
De tha m’ áfines
De tha m’ áfines sta ksafniká…
An prospathusa ton thimó mu na kratáo
stus kápius pirasmus n’ antistathó
An icha máthi póte prépi na miláo
An den apéfevga na po to s’ agapó
An icha ftiáksi tis katálliles sinthíkes
An s’ icha afísi na ’rthis lígo pio kontá
An icha pápsi na su díno móno lípes
Ta dákriá su an icha pníksi me filiá
|
