Ανάμεσα μας τοίχος, που σήκωσες εσύ
και μου ζητάς ευθύνες πριν την καταστροφή
δε σκέφτηκες ποτέ σου τι έδωσα εγώ
μετά το πέρασμα σου τι άφησες εδώ
Δε θα μου πεις εμένα
πως αγαπάνε
δεν ξέρεις πως είναι, δεν είσαι για αυτό
σ’ αρέσει να πληγώνεις
χαϊδεύεις, σκοτώνεις
γεννήθηκες μόνο να κάνεις κακό
Ανάμεσα μας τοίχος, που σήκωσες εσύ
όσες φορές πονάω, ποτέ δεν είσαι εκεί
δεν έχεις καταλάβει πως δεν είναι σωστό
να λες χωρίς να νιώθεις τη λέξη σ’ αγαπώ
Δε θα μου πεις εμένα
πως αγαπάνε
δεν ξέρεις πως είναι, δεν είσαι για αυτό
σ’ αρέσει να πληγώνεις
χαϊδεύεις, σκοτώνεις
γεννήθηκες μόνο να κάνεις κακό
|
Anámesa mas tichos, pu síkoses esí
ke mu zitás efthínes prin tin katastrofí
de skéftikes poté su ti édosa egó
metá to pérasma su ti áfises edó
De tha mu pis eména
pos agapáne
den kséris pos ine, den ise gia aftó
s’ arési na pligónis
chaidevis, skotónis
genníthikes móno na kánis kakó
Anámesa mas tichos, pu síkoses esí
óses forés ponáo, poté den ise eki
den échis katalávi pos den ine sostó
na les chorís na nióthis ti léksi s’ agapó
De tha mu pis eména
pos agapáne
den kséris pos ine, den ise gia aftó
s’ arési na pligónis
chaidevis, skotónis
genníthikes móno na kánis kakó
|