Φύγε κι άσε με να ζήσω τη ζωή μου πάλι
δεν μπορώ να σ’ αγαπήσω δεύτερη φορά
και να θέλω να γυρίσω κάτι δε μ’ αφήνει
κάτι με κρατάει πίσω κι όλο με πονά
Κι ότι ζήσαμε παρέα πρέπει τώρα να ξεχάσεις
πιο καλά θα ’σαι μακριά μου πιο καλά κι εγώ
Να μου μιλάς όπως παλιά δεν επιτρέπεται
κι όταν με βλέπεις μη με παίρνεις αγκαλιά
να μ’ αγαπάς ν’ ανησυχείς απαγορεύεται
γιατί δε θέλω να θυμάμαι άλλο πια
Κι αν μπορεί να σ’ αγαπάω τι θα ωφελήσει
δεν υπάρχει άλλη λύση μόνο ο χωρισμός
κι αν τηλέφωνα με παίρνεις δε μιλάς και κλείνεις
η ανάσα σου μιλάει και μου λέει πως
ότι ζήσαμε θυμάσαι και αφάνταστα λυπάσαι
απορείς κι όλο φοβάσαι απορώ κι εγώ
Να μου μιλάς όπως παλιά δεν επιτρέπεται
κι όταν με βλέπεις μη με παίρνεις αγκαλιά
να μ’ αγαπάς ν’ ανησυχείς απαγορεύεται
γιατί δε θέλω να θυμάμαι άλλο πια
|
Fíge ki áse me na zíso ti zoí mu páli
den boró na s’ agapíso defteri forá
ke na thélo na giríso káti de m’ afíni
káti me kratái píso ki ólo me poná
Ki óti zísame paréa prépi tóra na ksechásis
pio kalá tha ’se makriá mu pio kalá ki egó
Na mu milás ópos paliá den epitrépete
ki ótan me vlépis mi me pernis agkaliá
na m’ agapás n’ anisichis apagorevete
giatí de thélo na thimáme állo pia
Ki an bori na s’ agapáo ti tha ofelísi
den ipárchi álli lísi móno o chorismós
ki an tiléfona me pernis de milás ke klinis
i anása su milái ke mu léi pos
óti zísame thimáse ke afántasta lipáse
aporis ki ólo fováse aporó ki egó
Na mu milás ópos paliá den epitrépete
ki ótan me vlépis mi me pernis agkaliá
na m’ agapás n’ anisichis apagorevete
giatí de thélo na thimáme állo pia
|