Λες ότι έδωσα μια μάχη κι έχασα
και όσα ζήσαμε παρελθόν πως έχουν γίνει,
λες πως τελειώσαμε κι όλα τα δώσαμε
μα είναι η αγάπη μας πληγή που δεν κλείνει.
Δεν μπορείς, δεν μπορείς, δεν μπορείς να μ’ αρνηθείς,
υπάρχουν τόσες στιγμές που μας ενώνουν,
δεν μπορείς, δεν μπορείς, δεν μπορείς να μ’ αρνηθείς,
οι μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν.
Λες ότι χάσαμε, στο τέλος φτάσαμε,
και ό,τι νιώσαμε πια δεν έχει σημασία,
λες πως με ξέχασες, πως με ξεπέρασες,
μα βλέπω στα μάτια σου την αγωνία.
Δεν μπορείς, δεν μπορείς, δεν μπορείς να μ’ αρνηθείς,
υπάρχουν τόσες στιγμές που μας ενώνουν,
δεν μπορείς, δεν μπορείς, δεν μπορείς να μ’ αρνηθείς,
οι μεγάλες αγάπες δεν τελειώνουν.
|
Les óti édosa mia máchi ki échasa
ke ósa zísame parelthón pos échun gini,
les pos teliósame ki óla ta dósame
ma ine i agápi mas pligí pu den klini.
Den boris, den boris, den boris na m’ arnithis,
ipárchun tóses stigmés pu mas enónun,
den boris, den boris, den boris na m’ arnithis,
i megáles agápes den teliónun.
Les óti chásame, sto télos ftásame,
ke ó,ti niósame pia den échi simasía,
les pos me kséchases, pos me ksepérases,
ma vlépo sta mátia su tin agonía.
Den boris, den boris, den boris na m’ arnithis,
ipárchun tóses stigmés pu mas enónun,
den boris, den boris, den boris na m’ arnithis,
i megáles agápes den teliónun.
|