Μη με ενοχλείς,
περίπλοκα μου βγαίνεις,
μετά μου λες
πως με καταλαβαίνεις.
Πέντε μ’ οχτώ
όλο και κάτι τρέχει,
με μας τους δυο
αύριο δε θα έχει.
Δήθεν με πονάς,
δήθεν ζεις για μας
και όμως αγαπάς
τον εαυτό σου.
Δήθεν και αλλά
να περνάς καλά,
κι η ζωή κυλά
για το καλό σου.
Το χτες για μας
το σήμερα μπλοκάρει,
λάθος στροφή
στο δρόμο έχεις πάρει.
Δε σου ‘χω πια
τυφλή εμπιστοσύνη.
Ναι, τελικά
ας γίνει ό,τι γίνει
Δήθεν με πονάς,
δήθεν ζεις για μας
και όμως αγαπάς
τον εαυτό σου.
Δήθεν και αλλά
να περνάς καλά,
κι η ζωή κυλά
για το καλό σου.
|
Mi me enochlis,
períploka mu vgenis,
metá mu les
pos me katalavenis.
Pénte m’ ochtó
ólo ke káti tréchi,
me mas tus dio
avrio de tha échi.
Díthen me ponás,
díthen zis gia mas
ke ómos agapás
ton eaftó su.
Díthen ke allá
na pernás kalá,
ki i zoí kilá
gia to kaló su.
To chtes gia mas
to símera blokári,
láthos strofí
sto drómo échis pári.
De su ‘cho pia
tiflí ebistosíni.
Ne, teliká
as gini ó,ti gini
Díthen me ponás,
díthen zis gia mas
ke ómos agapás
ton eaftó su.
Díthen ke allá
na pernás kalá,
ki i zoí kilá
gia to kaló su.
|