Ανοιξιάτικος ήλιος στο κλειστό μου παράθυρο
φωτεινές ηλιαχτίδες στην πρεμιέρα του Μάη,
ήταν λίγο μακρύς ο Χειμώνας που έφυγε,
ένα γκρίζο βαθύ, στο μυαλό μου σημάδι.
Ανοιξιάτικο φως η αχνή παρουσία σου,
στη σιωπή μας νομίζω πως πέφτει η αυλαία,
στην αντίπερα όχθη θα περάσουμε αύριο,
πάρε μόνο μαζί της αγάπης σημαία.
Στου ονείρου το άδυτο θέλω να φτάσουμε
τα γυαλιά μου τα μαύρα είναι πίσω απ’ την πόρτα,
ξεκινάμε πρωί πρέπει να το προφτάσουμε
η φωνή της καρδιάς αντηχεί όπως πρώτα.
Μαγική διαδρομή με παράξενα χρώματα
πορφυρό και γαλάζιο στο κάθε μας βήμα,
η στιγμή μας στο χρόνο θαρρείς δικαιώνεται
τις φωνές σκεπάζει των ερώτων το κύμα.
Στου ονείρου το άδυτο θέλω να φτάσουμε
τα γυαλιά μου τα μαύρα είναι πίσω απ’ την πόρτα,
ξεκινάμε πρωί πρέπει να το προφτάσουμε
η φωνή της καρδιάς αντηχεί όπως πρώτα.
|
Aniksiátikos ílios sto klistó mu paráthiro
fotinés iliachtídes stin premiéra tu Mái,
ítan lígo makrís o Chimónas pu éfige,
éna gkrízo vathí, sto mialó mu simádi.
Aniksiátiko fos i achní parusía su,
sti siopí mas nomízo pos péfti i avlea,
stin antípera óchthi tha perásume avrio,
páre móno mazí tis agápis simea.
Stu oniru to ádito thélo na ftásume
ta gialiá mu ta mavra ine píso ap’ tin pórta,
ksekináme pri prépi na to proftásume
i foní tis kardiás antichi ópos próta.
Magikí diadromí me paráksena chrómata
porfiró ke galázio sto káthe mas víma,
i stigmí mas sto chróno tharris dikeónete
tis fonés skepázi ton eróton to kíma.
Stu oniru to ádito thélo na ftásume
ta gialiá mu ta mavra ine píso ap’ tin pórta,
ksekináme pri prépi na to proftásume
i foní tis kardiás antichi ópos próta.
|