|
Τι περιμένω σ’ αυτό το λιμάνι,
τόσα ταξίδια τα έχω αρνηθεί,
σκέψεις, για πάντα να φύγω, έχω κάνει,
μα πάλι εδώ θα με βρει το πρωί.
Γιατί δε φάνηκες ακόμη,
κι εγώ περίμενα να `ρθεις,
όνειρο ξένο που κρυώνει,
τι σε φοβίζει να μου πεις.
Γιατί δε φάνηκες ακόμα,
κι έχεις ντυθεί με τη σιωπή,
έχω το βλέμμα σκυμμένο στο χώμα,
μέσα στους δρόμους της βροχής.
Ποτέ δε ζήτησα να δώσεις
πιο πολλά απ’ ό,τι μπορείς,
όνειρο ξένο θα με σώσεις,
γιατί φοβάσαι να φανείς.
Γιατί δε φάνηκες ακόμη,
κι εγώ περίμενα να `ρθεις,
|
Ti periméno s’ aftó to limáni,
tósa taksídia ta écho arnithi,
sképsis, gia pánta na fígo, écho káni,
ma páli edó tha me vri to pri.
Giatí de fánikes akómi,
ki egó perímena na `rthis,
óniro kséno pu krióni,
ti se fovízi na mu pis.
Giatí de fánikes akóma,
ki échis ntithi me ti siopí,
écho to vlémma skimméno sto chóma,
mésa stus drómus tis vrochís.
Poté de zítisa na dósis
pio pollá ap’ ó,ti boris,
óniro kséno tha me sósis,
giatí fováse na fanis.
Giatí de fánikes akómi,
ki egó perímena na `rthis,
|
