Δυο τριαντάφυλλα στο βάζο
μαράθηκαν κι αυτά·
όμως τ’ αγκάθια τους ματώνουν
τη φτωχή μου την καρδιά.
Δυο τριαντάφυλλα στο βάζο
μαράθηκαν κι αυτά·
κι εγώ μονάχη περιμένω
στο παράθυρο μπροστά.
Παρασκευή μεσάνυχτα,
παράθυρα ορθάνοιχτα·
εγώ κι ο πόνος μου
είμαστε ένα.
Παρασκευή μεσάνυχτα,
παράθυρα ορθάνοιχτα·
εγώ κι ο πόνος μου
θέλουμ’ εσένα.
Δυο τριαντάφυλλα στο βάζο
μου ματώνουν την καρδιά·
ποτισμένα είναι με δάκρυα
που στερέψανε κι αυτά.
Δυο τριαντάφυλλα στο βάζο
μαράθηκαν κι αυτά·
κι εγώ παρέα με τον πόνο
στο παράθυρο μπροστά.
|
Dio triantáfilla sto vázo
maráthikan ki aftá·
ómos t’ agkáthia tus matónun
ti ftochí mu tin kardiá.
Dio triantáfilla sto vázo
maráthikan ki aftá·
ki egó monáchi periméno
sto paráthiro brostá.
Paraskeví mesánichta,
paráthira orthánichta·
egó ki o pónos mu
imaste éna.
Paraskeví mesánichta,
paráthira orthánichta·
egó ki o pónos mu
thélum’ eséna.
Dio triantáfilla sto vázo
mu matónun tin kardiá·
potisména ine me dákria
pu sterépsane ki aftá.
Dio triantáfilla sto vázo
maráthikan ki aftá·
ki egó paréa me ton póno
sto paráthiro brostá.
|