Δεν μένει εδώ | Den méni edó

Χάθηκαν τα όνειρά μας που είχαμε,
νωρίς, πολύ νωρίς χωρίσαμε,
όλοι οι φίλοι σε ζητάνε,
με ρωτάνε πώς τα πάμε,
μα δεν ξέρουν πως, με άλλον έφυγες.

Δεν μένει εδώ, δεν μένει εδώ,
έχει φύγει, έχω μέρες να την δω.

Μες στο σπίτι δεν μπορώ να κοιμηθώ,
το κρεβάτι μου το νιώθω αδειανό,
τα τηλέφωνα χτυπάνε,
πού να είσ’ όλοι ρωτάνε,
έλα πες μου, έλα πες μου τι να πω.

Δεν μένει εδώ, δεν μένει εδώ,
έχει φύγει, έχω μέρες να την δω.

Cháthikan ta ónirá mas pu ichame,
norís, polí norís chorísame,
óli i fíli se zitáne,
me rotáne pós ta páme,
ma den ksérun pos, me állon éfiges.

Den méni edó, den méni edó,
échi fígi, écho méres na tin do.

Mes sto spíti den boró na kimithó,
to kreváti mu to niótho adianó,
ta tiléfona chtipáne,
pu na is’ óli rotáne,
éla pes mu, éla pes mu ti na po.

Den méni edó, den méni edó,
échi fígi, écho méres na tin do.