Πήρα το στρατί από βραδύς
έβγα στο κατώφλι να με δεις
έρχομαι κοντά σου για να μείνω πάντα
τα παλιά που ξέρεις τ’ άφησα στην μπάντα
έβγα στο κατώφλι να με δεις
Μες στην κρύα νύχτα περπατώ
δυο γαρουφαλάκια σου κρατώ
τα ‘κoψα για σένα που καταλαβαίνεις
να σχωρνάς τα λάθη και να περιμένεις
δυο γαρoυφαλάκια σου κρατώ
Αν ντραπείς που είμαι κουρελής
άνoιξ’ το πορτάκι της αυλής
μα σαν μπω στο σπίτι και την πόρτα ανοίξω
άσε με κυρά μου να σε προσκυνήσω
άνoιξ’ το πορτάκι της αυλής
|
Píra to stratí apó vradís
évga sto katófli na me dis
érchome kontá su gia na mino pánta
ta paliá pu kséris t’ áfisa stin bánta
évga sto katófli na me dis
Mes stin kría níchta perpató
dio garufalákia su krató
ta ‘kopsa gia séna pu katalavenis
na schornás ta láthi ke na periménis
dio garufalákia su krató
An ntrapis pu ime kurelís
ániks’ to portáki tis avlís
ma san bo sto spíti ke tin pórta anikso
áse me kirá mu na se proskiníso
ániks’ to portáki tis avlís
|