|
Σβήσε το φως
Σβήσε και το φεγγάρι
Λάμπεις εσύ
Κι αυτό είναι αρκετό
Να τυφλωθώ
Με έρωτα να μεθύσω
Κι ας τα παλιά
Να τα πάρει ο αέρας μακριά
Σου φωνάζω
Εγώ κι εσύ
Για πάντα οι δυο μας
Εγώ κι εσύ
Να βγει το όνειρό μας
Φεύγει η ζωή
Και δε γυρνάει ξανά
Εγώ κι εσύ
Για πάντα σου λέω
Εγώ κι εσύ
Μακριά σου υποφέρω
Εγώ κι εσύ
Για πάντα οι δυο μας μαζί
Γη κι ουρανός
Θάλασσα κι οξυγόνο
Όλα εσύ
Τέλος μου και αρχή
Να μ’ αγαπάς
Φτάνει για να ενώνω
Χιλιάδες στροφές
Σ’ ευθείες γραμμές να ‘ρθω
Να σ’ αγγίξω
|
Svíse to fos
Svíse ke to fengári
Lábis esí
Ki aftó ine arketó
Na tiflothó
Me érota na methíso
Ki as ta paliá
Na ta pári o aéras makriá
Su fonázo
Egó ki esí
Gia pánta i dio mas
Egó ki esí
Na vgi to óniró mas
Fevgi i zoí
Ke de girnái ksaná
Egó ki esí
Gia pánta su léo
Egó ki esí
Makriá su ipoféro
Egó ki esí
Gia pánta i dio mas mazí
Gi ki uranós
Thálassa ki oksigóno
Όla esí
Télos mu ke archí
Na m’ agapás
Ftáni gia na enóno
Chiliádes strofés
S’ efthies grammés na ‘rtho
Na s’ angikso
|
