Είμαι του έρωτα παιδί
Στου πόθου το μπαλκόνι
Σαν σπουργίτι ξαγρυπνώ
Γυρεύω γη και ουρανό
Κι ο κόσμος με μαλώνει
Και συ θεέ από ψηλά
Δεν ρίχνεις ένα βλέμμα
Να βγει στον κόσμο η ομορφιά
Να πάψει αυτό το ψέμα
Άνθρωπος είμαι
Σάρκα και ψυχή
Κανείς δεν άντεξε πολύ
Χωρίς φιλί
Είμαι του έρωτα παιδί
Του πόνου περιστέρι
Χελιδονάκι στο χιονιά
Γυρεύω άλλη γειτονιά
Κι ένα καινούργιο αστέρι
|
Ime tu érota pedí
Stu póthu to balkóni
San spurgiti ksagripnó
Girevo gi ke uranó
Ki o kósmos me malóni
Ke si theé apó psilá
Den ríchnis éna vlémma
Na vgi ston kósmo i omorfiá
Na pápsi aftó to pséma
Άnthropos ime
Sárka ke psichí
Kanis den ántekse polí
Chorís filí
Ime tu érota pedí
Tu pónu peristéri
Chelidonáki sto chioniá
Girevo álli gitoniá
Ki éna kenurgio astéri
|