Έχω βάλει με το νου
δέκα πόντους ουρανού
να στριμώξω εκεί το όνειρό μου.
Τόσα μπόρεσα να βρω
ακουμπώντας στο πλευρό
σε ένα τοίχο στην μέση του δρόμου.
Είναι όμορφο το ψέμα
όσο λίγο και αν κρατήσει,
δεν αντέχω την αλήθεια
όπως έχει καταντήσει!
Δεν αντέχω την αλήθεια
σε ένα όνειρο ελπίζω,
που το χτίζω κάθε νύχτα
και τη μέρα το γκρεμίζω!
Έχω βάλει με το νου
την κορφή ενός βουνού
την μεγάλη μου την τρέλα να πάω.
Στον ορίζοντα να δω
σε ένα στρέμμα εμβαδό
όλα αυτά που μισώ και αγαπάω.
Είναι όμορφο το ψέμα
όσο λίγο και αν κρατήσει,
δεν αντέχω την αλήθεια
όπως έχει καταντήσει!
Δεν αντέχω την αλήθεια
σε ένα όνειρο ελπίζω,
που το χτίζω κάθε νύχτα
και τη μέρα το γκρεμίζω!
|
Έcho váli me to nu
déka póntus uranu
na strimókso eki to óniró mu.
Tósa bóresa na vro
akubóntas sto plevró
se éna ticho stin mési tu drómu.
Ine ómorfo to pséma
óso lígo ke an kratísi,
den antécho tin alíthia
ópos échi katantísi!
Den antécho tin alíthia
se éna óniro elpízo,
pu to chtízo káthe níchta
ke ti méra to gkremízo!
Έcho váli me to nu
tin korfí enós vunu
tin megáli mu tin tréla na páo.
Ston orízonta na do
se éna strémma emvadó
óla aftá pu misó ke agapáo.
Ine ómorfo to pséma
óso lígo ke an kratísi,
den antécho tin alíthia
ópos échi katantísi!
Den antécho tin alíthia
se éna óniro elpízo,
pu to chtízo káthe níchta
ke ti méra to gkremízo!
|