Μη μου το λες μανούλα μου και μη με βιάζεις
καημούς γι’ αυτό μες την καρδιά πια μη μου βάζεις.
Δεν τονε θέλω να το θυμάσαι
θα κλαίγω μάνα μου και τότε θα λυπάσαι
Όπου βρεθώ και όπου σταθώ θα μου το πούνε
που ‘ναι ζηλιάρης και μου τον κατηγορούνε.
Δεν τονε θέλω γιατί το ξέρω
θα πάθω μάνα μου πολλά θα υποφέρω
Γλυκιά μανούλα μου γιατί με βασανίζεις
σ’ αυτόν που μ’ αγαπά δεν το αποφασίζεις.
Γιατί δε θέλεις να με παντρέψεις
και τον καημό που έχω πια να μου γιατρέψεις
|
Mi mu to les manula mu ke mi me viázis
kaimus gi’ aftó mes tin kardiá pia mi mu vázis.
Den tone thélo na to thimáse
tha klego mána mu ke tóte tha lipáse
Όpu vrethó ke ópu stathó tha mu to pune
pu ‘ne ziliáris ke mu ton katigorune.
Den tone thélo giatí to kséro
tha pátho mána mu pollá tha ipoféro
Glikiá manula mu giatí me vasanízis
s’ aftón pu m’ agapá den to apofasízis.
Giatí de thélis na me pantrépsis
ke ton kaimó pu écho pia na mu giatrépsis
|