Πάλι ξεκινάει δύσκολη μέρα
και η κίνηση στους δρόμους τρομερή
κάτι αναστατώνει τον αέρα
τούτη η ζούγκλα παριστάνει τη ζωή
Κι ενώ παλεύω να ξεφύγω
το τηλέφωνο λυτρώνει τη στιγμή
δυο ζεστές κουβέντες κι ανεβαίνω
είσαι απάντηση σε όλα τα γιατί
Δύναμη μου δίνεις μόνη δε μ’ αφήνεις
να παλεύω να ελπίσω ν’ αγαπώ
είσαι ο αρχηγός μου φύλακας άγγελός μου
και όλα τα αντέχω τα μπορώ
Και οι φίλοι μου δεν προλαβαίνουν
μα κανείς δεν έχει χρόνο για να δει
όλα στη ζωή μας που συμβαίνουν
και το σύστημα να σφίγγει πιο πολύ
Κάθομαι μπροστά απ’ την οθόνη
μηνύματα σου στέλνω και φιλιά
στη δουλειά το άγχος με σκοτώνει
και αν πήγαν στο σχολείο τα παιδιά
|
Páli ksekinái dískoli méra
ke i kínisi stus drómus tromerí
káti anastatóni ton aéra
tuti i zugkla paristáni ti zoí
Ki enó palevo na ksefígo
to tiléfono litróni ti stigmí
dio zestés kuvéntes ki aneveno
ise apántisi se óla ta giatí
Dínami mu dínis móni de m’ afínis
na palevo na elpíso n’ agapó
ise o archigós mu fílakas ángelós mu
ke óla ta antécho ta boró
Ke i fíli mu den prolavenun
ma kanis den échi chróno gia na di
óla sti zoí mas pu simvenun
ke to sístima na sfíngi pio polí
Káthome brostá ap’ tin othóni
minímata su stélno ke filiá
sti duliá to ágchos me skotóni
ke an pígan sto scholio ta pediá
|