Ξεγραμμένες μανάδες,
ξεπεσμένοι μπαμπάδες,
χρόνια τώρα νεκροί εραστές.
Της ζωής τους ο χώρος
σιωπηλή λεωφόρος
που γυρεύει μια πόρτα στο χτες.
Να, τα όνειρα! Πάρ’ τα!
Τώρα πάνω σε κάρτα
θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε.
Γεννημένοι σε φάκα,
γαμημένοι για πλάκα,
κάποια νύχτα που είχες ανία.
Σα λυγμός ακροβάτη,
σαν πορνείου κρεβάτι,
που χτυπάς σιωπηλά με μανία.
Σαν πληγή που δεν κλείνει
και το αίμα αφήνει
να κυλά σαν φευγάτο ποτάμι.
Σαν κλισέ σε ταινία,
με νονούς και μαφία,
σα μυαλά κολλημένα στο τζάμι.
Να, τα όνειρα!Πάρ’ τα!
Τώρα πάνω σε κάρτα
θα χτυπάμε αυτά που αγαπάμε.
Ό,τι θέλεις σου δίνουν,
το Θεό τους προδίνουν
αν εσύ τους το πεις για φαντάσου.
Δώσ’ τους ένα πηρούνι
και για σένα γουρούνι
την καρδιά τους θα φάνε μπροστά σου.
Γεννημένοι σε φάκα,
γαμημένοι για πλάκα,
κάποια νύχτα που είχες ανία.
Σα λυγμός ακροβάτη,
σαν πορνείου κρεβάτι,
που χτυπάς σιωπηλά με μανία.
Να, τα όνειρα!Πάρ’ τα!
Τώρα πάνω σε κάρτα
θα χτυπάμε ό,τι αγαπήσαμε, φως μου.
Να, τα όνειρα!Κοίτα,
διαμαντένια προβλήτα,
σε μια λίμνη στην άκρη του κόσμου.
|
Ksegramménes manádes,
ksepesméni babádes,
chrónia tóra nekri erastés.
Tis zoís tus o chóros
siopilí leofóros
pu girevi mia pórta sto chtes.
Na, ta ónira! Pár’ ta!
Tóra páno se kárta
tha chtipáme aftá pu agapáme.
Genniméni se fáka,
gamiméni gia pláka,
kápia níchta pu iches anía.
Sa ligmós akrováti,
san porniu kreváti,
pu chtipás siopilá me manía.
San pligí pu den klini
ke to ema afíni
na kilá san fevgáto potámi.
San klisé se tenía,
me nonus ke mafía,
sa mialá kolliména sto tzámi.
Na, ta ónira!Pár’ ta!
Tóra páno se kárta
tha chtipáme aftá pu agapáme.
Ό,ti thélis su dínun,
to Theó tus prodínun
an esí tus to pis gia fantásu.
Dós’ tus éna piruni
ke gia séna guruni
tin kardiá tus tha fáne brostá su.
Genniméni se fáka,
gamiméni gia pláka,
kápia níchta pu iches anía.
Sa ligmós akrováti,
san porniu kreváti,
pu chtipás siopilá me manía.
Na, ta ónira!Pár’ ta!
Tóra páno se kárta
tha chtipáme ó,ti agapísame, fos mu.
Na, ta ónira!Kita,
diamanténia provlíta,
se mia límni stin ákri tu kósmu.
|