Απόψε που έχω πάρει αγκαλιά ότι μ’αντέχει
που πήγε στο μπαλκόνι η μοναξιά και επιστρέφει,
απόψε που με ξέχασε ο εαυτός ο μετρημένος
εδώ σε θέλω και όχι στο κενό που είσαι κρυμμένος.
Έχω διάρκεια μιας ζωής και ο χρόνος τρέχει
αν έχεις κάτι να μου πεις
πες το εδώ μετά δεν έχει.
Έχω διάρκεια μιας ζωής και ο χρόνος τρέχει
αν έχεις κάτι να μου πεις
πες το εδώ μετά δεν έχει, μετά δεν έχει.
Απόψε που έχω βγάλει από την σειρά τα βήματα μου
που λιώνει σαν κεράκι η βραδιά στα δάχτυλα μου
να γίνεις μια φορά ο εαυτός που δεν φοβάται
να το έχει φυλαγμένο η καρδιά να το θυμάται.
Έχω διάρκεια μιας ζωής και ο χρόνος τρέχει
αν έχεις κάτι να μου πεις
πες το εδώ μετά δεν έχει.
Έχω διάρκεια μιας ζωής και ο χρόνος τρέχει
αν έχεις κάτι να μου πεις
πες το εδώ μετά δεν έχει, μετά δεν έχει.
|
Apópse pu écho pári agkaliá óti m’antéchi
pu píge sto balkóni i monaksiá ke epistréfi,
apópse pu me kséchase o eaftós o metriménos
edó se thélo ke óchi sto kenó pu ise krimménos.
Έcho diárkia mias zoís ke o chrónos tréchi
an échis káti na mu pis
pes to edó metá den échi.
Έcho diárkia mias zoís ke o chrónos tréchi
an échis káti na mu pis
pes to edó metá den échi, metá den échi.
Apópse pu écho vgáli apó tin sirá ta vímata mu
pu lióni san keráki i vradiá sta dáchtila mu
na ginis mia forá o eaftós pu den fováte
na to échi filagméno i kardiá na to thimáte.
Έcho diárkia mias zoís ke o chrónos tréchi
an échis káti na mu pis
pes to edó metá den échi.
Έcho diárkia mias zoís ke o chrónos tréchi
an échis káti na mu pis
pes to edó metá den échi, metá den échi.
|