Τανγκό των παρανόμων αισθήσεων στην πίστα,
τα μάτια τώρα κλείσ’ τα,
χορός των δυο ατόμων κι ενός σαξοφωνίστα
στα μαύρα η αρτίστα,
ανοίγεις το φτερό σου κι ο κόκκινος χορός σου
στο κενό πιλότος,
το ρεύμα στο κορμί σου, παθιάζομαι μαζί σου
και ας μην είσ’ ο πρώτος εσύ.
Αχ, με πήρε το ελικόπτερο της άγριας φαντασίας
κι ο έρωτάς μου γίνεται μια πράξη απελπισίας,
αχ, με πήρε το ελικόπτερο της άγριας φαντασίας.
Τανγκό των παρανόμων κρυφών δικαιωμάτων
τα βράδια των Σαββάτων,
εσύ κορμί των δρόμων, ο κύριος των σωμάτων
και πάντων αοράτων,
ανοίγω το φτερό σου, μαζί μου απογειώσου,
γίνε κυβερνήτης,
μες στην περιστροφή σου να γίνω η αφή σου
και το κρυφό κουμπί της, εγώ.
Αχ, με πήρε το ελικόπτερο της άγριας φαντασίας
κι ο έρωτάς μου γίνεται μια πράξη απελπισίας,
αχ, με πήρε το ελικόπτερο της άγριας φαντασίας.
|
Tangkó ton paranómon esthíseon stin písta,
ta mátia tóra klis’ ta,
chorós ton dio atómon ki enós saksofonísta
sta mavra i artísta,
anigis to fteró su ki o kókkinos chorós su
sto kenó pilótos,
to revma sto kormí su, pathiázome mazí su
ke as min is’ o prótos esí.
Ach, me píre to elikóptero tis ágrias fantasías
ki o érotás mu ginete mia práksi apelpisías,
ach, me píre to elikóptero tis ágrias fantasías.
Tangkó ton paranómon krifón dikeomáton
ta vrádia ton Savváton,
esí kormí ton drómon, o kírios ton somáton
ke pánton aoráton,
anigo to fteró su, mazí mu apogiósu,
gine kivernítis,
mes stin peristrofí su na gino i afí su
ke to krifó kubí tis, egó.
Ach, me píre to elikóptero tis ágrias fantasías
ki o érotás mu ginete mia práksi apelpisías,
ach, me píre to elikóptero tis ágrias fantasías.
|